Geplaatst Het is onbeschrijvelijk dat je leven gewoon zomaar over kan zijn, hij was nog maar 62, net met persioen en hij genoot nog zo erg van het leven. Ik vind dit echt heel erg, en het maakt je ook angstig (mij althanse) dat je zomaar erbij neer kan vallen. Echt heel erg
Mijn ouders gaan straks even naar hun toe, ik blijf maar thuis denk ik, heb niet zoveel zin in al die treurige mensen. En dan hebben we ook weer een begravenis aankomende week, he BAH... 
Het is allemaal zo oneerlijk gewoon ps: Suzz als je dit leest, ik bel je vanmiddag even!!
