sjesus ik heb pijn in m'n kaken van het inslikken van mijn gejank (zit op m'n werk potdorie). Ik zit net als Karin: wil nog zoveel zeggen, maar ten eerste heb ik niets te vertellen dat de zaak nog kan veranderen, ten tweede hebben anderen al zoveel lievere en mooiere dingen gezegd en ten derde: tsk, kzit toch alleen maar te janken!!!
Heike: ik wilde mijn Woody ook nooit vergelijken met jouw Juul hoor, was meer zelf ineens aan het overpijnzen....
Las toevallig vorige week nog ergens het woord bloedwormen en moest meteen aan Juul denken... had alleen niet door dat het (alweer) een jaar geleden was.............
Heel veel sterkte Heike en je hebt een heleboel hele lieve mensen achter je staan!!
Jura
Berichten: 10793
Geregistreerd: 16-01-01
Woonplaats: Veluwe en 't Gooi
Geplaatst: 13-11-01 10:13
Volgens mij zaten we echt met z'n allen te janken...ik krijg ook weer tranen als ik het opnieuw lees. Ik zit op mijn werk, maar gelukkig is er even niemand in de buurt.
Nogmaals veel sterkte.
Mirkim
Berichten: 6142
Geregistreerd: 01-02-01
Geplaatst: 13-11-01 10:20
Ik vind dat ik hier ook een stukje neer moet zetten, al weet ik niet wat. Er zijn zoveel dingen hier, waar ik het mee eens ben. Lieve Heike, heel veel sterkte in deze tijd.
Nathalie w
Berichten: 750
Geregistreerd: 05-04-01
Geplaatst: 13-11-01 11:18
Ik ken het mijn paard is ook op 3 december overleden en in de zelfde week is ook mijn vader overleden,drie jaar geleden en elke keer is deze periode weer een rot tijd.
Toess
Berichten: 12028
Geregistreerd: 27-08-01
Geplaatst: 13-11-01 11:32
ik heb alle reacties es doorgelezen en als je dan weet hoe beroemd Julius zeg maar was. Iedereen leeft met je mee, dat is duidelijk. Ik heb je dagboek nog es doorgelezen, ik vind het knap, je wist precies hoe Juul zig voelde, heel knap. Daarvoor moet je eerst wel wat hebben beleefd en elkaar goed aanvoelen, dat vind ik ongelovelijk knap, dat je zo'n band met een paard kan opbouwen! Heb ook de foto's ff bekeken en jullie vormden echt een mooi koppeltje.
BartVB wat heb je dat weer es mooi gezegd, kreeg er echt de tranen van in me ogen.
Maar ik zla je nog es iets zeggen. Ik heb tot augustus ofso nooit geweten dat ie overleden was. Toen ik je dagboek doorlas, las ik het en ik heb toen echt zitten te huilen, zo'n mooi paardje en het leek me zo'n schat van een paard. Ik had het echt enit verw8, hij verdiende het neit!
-Maaike-
chrico
Berichten: 791
Geregistreerd: 11-08-01
Woonplaats: IJmuiden
Geplaatst: 13-11-01 11:40
Jeemig Heike. Toen ik jouw berichtje las gister, maakte je bij mij veel los. Ik wil je alleen een raad geven, een raad die ik 20 jaar geleden afgeslagen heb. Bewaar buiten de herinneringen, ook het tastbare. Voor mij is het nog moeilijk om op te schrijven, zit hier nu met een brok in mijn keel. Van mijn pony die mij ver in de sport heeft gebracht heb ik nog maar 1 foto. De rest heb ik uit kwaadheid verbrand en de prijzen heb ik weggegooid. Ik vond het allemaal zo oneerlijk. Nu heb ik daar spijt van als haren op mijn hoofd. Soms praat ik nog wel over hem, maar niet veel, omdat de mensen die ik nu ken hem nooit gekend hebben. Het verdriet, daar leer je wel mee omgaan. Hoe moeilijk of het ook is. Met de tijd leer je het een plaats geven. Maar toch, als ik zijn kurmuziek hoor dan schiet ik nog steeds vol. Heel veel sterkte.
LUNA
Berichten: 599
Geregistreerd: 25-04-01
Woonplaats: Overijssel
Geplaatst: 13-11-01 12:03
Jeetje zeg, moet wel even flink slikken bij het lezen van je verhaal. Ik ben later op Bokt gekomen dus ik kende het verhaal niet.
Zoiets vergeet je nooit en moet je ook nooit vergeten, kan me voorstellen dat het een moeilijke tijd voor je is, kop op!!!
Tess
Berichten: 982
Geregistreerd: 26-04-01
Woonplaats: Mierlo-hout
Geplaatst: 13-11-01 12:05
Ook ik heb het een keer meegemaakt, 4 mei, dodenherdenking notabene, deze dag zal voor mij altijd een hele moeilijke blijven. Sterkte ermee!
lies
Berichten: 9628
Geregistreerd: 09-11-01
Geplaatst: 13-11-01 12:41
Julius was echt een prachtige pony zeg! Vreselijk als je zoiets gebeurt. Ik kan begrijpen dat je het nu extra moeilijk hebt rond deze tijd. Veel sterkte!
Heike
Mede-oprichtster
Berichten: 17804
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: Gemert
Geplaatst door de TopicStarter: 13-11-01 14:20
Dank je wel lieve mensen. Door al die reacties zit ik ook met tranen in mijn ogen.
Zoveel medeleven. Dat had ik eigenlijk net nodig.
Heel erg bedankt allemaal....
LadyMadonna
Berichten: 62220
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: werkendam (NB)
Geplaatst: 13-11-01 14:31
4 dec 2000. Ik wete het nog als de dag van gister. Heel de avond al achter de pc, op horses, in de hoop wat van heike te vernemen. Steeds pagina vernieuwen., niks... Weer vernieuwen, nog niks.... Een icq-tje, eline (girl in the morror hier) Julius is niet meer.... Als een donderslag bij heldere hemel. Hoe kon dit nou? Moest ik het nou melden ja of nee? Wat ging er door heike heen? Moest ik haar bellen? Nee, niet doen...
Toch het verschrikkelijke nieuws op horses gezet, en zelf het nummer Dear friend van Queen opgezet. Ondanks dat ik heike nog relatief kort kende, en julius helemaal niet greep het mij verschrikkelijk aan.
Nog een keer, voor heike:
" So dear Friend, our love has gone Only tears, to dweil upon I dare not say as the wind must blow So a love is lost, a love is won Go to sleap and dream again Soon youre hopes will rise and then From all this Gloom life can start anew And there be no crying soon"
Sterkte meis. *big hug*
zobras
Berichten: 6059
Geregistreerd: 23-08-01
Geplaatst: 13-11-01 14:38
Mijn paard heb ik op 2 april dit jaar laten inslapen. Waarschijnlijk ben ik volgend jaar op 2 april voor een cursus in Engeland, zie ik nu al tegenop...... Het gevoel is bekend Heike. Wel heel erg mooi omschreven.
Anneke
Berichten: 6668
Geregistreerd: 13-07-01
Geplaatst: 13-11-01 14:48
Wat had Julius een uitstraling zeg, echt een prachtpaardje. Ik heb je dagboek een tijd geleden ook gelezen(gepaard met vele tranen), en kon daaruit echt opmaken hoeveel hij voor je betekend. Ik kan me heel goed voorstellen dat dit een moeilijke tijd voor je moet zijn...
Ik wens je heel veel sterkte Heike.
Cody
Berichten: 20725
Geregistreerd: 20-04-01
Woonplaats: Grolloo
Geplaatst: 13-11-01 15:37
Wéér met een brok in mijn keel dit topic aan het lezen...op de achtergrond had ik toevallig Xscape aanstaan - The arms of the one who loves you en bij dit stukje hield ik het echt niet meer, zo toepasselijk
<i>My love is strong enough, you know, Strong enough to let you go But I'll always hold you Inside my heart...</i>
Polly
Moderator Algemeen1 No drama, no glory!
Berichten: 23450
Geregistreerd: 09-04-01
Geplaatst: 13-11-01 16:01
Ik kende Julius alleen van het dagboek op internet, ik ging trouw elke week kijken of er iets bij stond en ineens was hij er niet meer, de tranen stonden in mijn ogen en nu weer, ik blijf het afschuwelijk vinden en ik ga regelmatig terug naar het fotoalbum op welshcob om even naar hem te kijken, jou mooie Julius. Heel veel strekte toegewenst.
Liefs Renee
Margje
Berichten: 2534
Geregistreerd: 26-04-01
Woonplaats: Etten
Geplaatst: 13-11-01 17:46
Ik heb al gereageerd en hier en aan alle andere reacties eigenlijk niks toe te voegen, alleen dat dit toch maar weer bewijst hoe fantastisch de bokkers toch zijn...nogmaals heel veel sterkte en huil maar lekker uit bij Barley of Bart, je hebt geluk dat je zo'n vriend hebt gevonden. Heel mooi gezegd trouwens Bart, toen bleven de tranen niet meer in mijn ogen maar liepen over mijn wangen....
ninaricci85
Berichten: 12266
Geregistreerd: 02-02-01
Geplaatst: 13-11-01 17:54
lieve heike. als er iemand overleden is om wie je heel veel geeft zal je dat nooit vergeten. dat oeft ook niet. en zeker rond de tijd dat de dag van zijn overlijden weer in de buurt komt is altijd erg moeilijk. maar op een gegeven moment ga je het een plaatsje geven in je leven. huil lekker uit als je daar behoefte aan hebt dat lucht op. julius heeft een plaatsje in je hart. je stond voor een pijnlijke beslissing. ik vind het dapper dat je die goede beslissing hebt genomen een jaar terug. ik wens je veel sterkte en huil lekker uit bij je boktfamilie
Felice
Berichten: 3096
Geregistreerd: 04-11-01
Geplaatst: 14-11-01 19:14
Ik ken je niet zo goed en je paard ook niet, maar ik merk wel dat het een hele goede vriend voor je had moeten zijn... Ik wens je heel veel sterkte toe en ik hoop dat je het verdriet snel een goed plekje in je hart kan geven...