Vanavond had ik zoals elke dinsdagavond les met Leys. De afgelopen weken liep hij elke les behoorlijk relaxed, iets waar ik erg blij mee was. Vandaag had ik het voorgevoel dat hij een beetje stout zou zijn, ik weet niet waarom, maar het voelde zo. Op weg naar de manege nog ff m'n vuile was gedumpt bij een vriendin, omdat ik ff zonder wasmachine zit (die staat bij de reparateur). Krijg het donderdag gewassen en gevouwen terug, ook wel eens lekker...
Anyway, toen met Leys aan de slag. Helaas lukte het voor de tigste keer weer niet om van tevoren ff los te longeren omdat alle bakken bezet waren, dus ben ik maar 20 minuten gaan losstappen in de binnenbak. Daarna naar de buitenbak c.q. springtuin om te lessen en daar bleek wel hoe fris meneer was. Er was maar één weg vandaag: voluit recht vooruit. Af en toe leek er wat ontspanning te komen, maar het motto van vandaag was toch helaas 'oortjes vooruit en vooral SNEL'. Zucht. En op het moment dat-ie dan ècht voorwaarts moest zijn - aanspringen in galop - reageerde hij voor geen meter op m'n been. De tweede keer dat hij dat flikte heb ik flink m'n sporen in z'n buik gezet en hem ff een paar rondjes door de bak laten stuiven. Gek genoeg was hij daarna poeslief... vaag paard.
Uiteindelijk waren we al een uur bezig (normaal drie kwartier) en we waren nog graag verder gegaan, maar Carla (van wie ik les heb) moest haar eigen paard ook nog doen. Ik besloot toen om nog zelf even tien minuutjes aan de linkergalop te gaan werken. Op het moment dat ik op de linkerhand ging voelde ik meneer al ontspannen, even een paar rondjes gedraafd en toen voila: netjes op één keer kuitdruk in galop. Terug naar draf en weer geprobeerd, en ook nu meteen reactie. Oké, hij wilde nog steeds SNEL, maar hij wist in ieder geval weer waar mijn been voor was. Zucht. Op dat moment wilde ik dat ik een enorme rol behang bij me had om hem achter te plakken...
Toen lekker uitgestapt in een inmiddels lege binnenbak (nou ja, niet helemaal, want Carla was inmiddels ook aan het rijden). De moeder van Carla kwam vragen of ik bezwaar had tegen een muziekje. Nee hoor, dat leek me wel gezellig. Ik had tenslotte wel vaker met muziek gereden, zelfs met een hele band naast de bak, en toen was Leys vrij koel. Alleen nu sprong hij op de eerste tonen al drie meter de lucht in, en alles was ineens SNUIF en SNURK, vooral de boxen aan de wand, want daar kwam GELUID uit... Tja, wat wil je ook met een dubieuze titel als 'Bolletjes in m'n hol' en een nog dubieuzere tekst als 'Ik passeer fluitend de douanes met een afgeladen anus...' (zo te horen stond de favoriete cd van de manege-eigenaar weer op ). Vervolgens liet Leys op de klanken van Raymond van het Groenewoud nog even zien dat hij de zijgangen uitstekend beheerst: 'Het ging vooruit' maar dan recht opzij, minstens 20 meter over de AC-lijn. Voelde wel gaaf trouwens! Ondertussen deed de 3-jarige van Carla alsof er niets aan de hand was, die hoorde de muziek niet eens...
Toen maar gaan afzadelen voordat Leys zou besluiten om spontaan over de afzetting tussen voorste bak en achterste bak te springen . Leys heeft de gekke gewoonte om met z'n tanden te gaan krabben op de plek waar het zadel heeft gelegen zodra dat er af is. Nu dacht ik hem voor te zijn door met m'n hand te gaan krabben op het plekje onder het zadel dat niet geschoren is. Wat doet dat rare paard: hij strekt z'n achterbenen naar achteren, laat z'n hals zakken, trekt z'n bovenlip over z'n onderlip, begint zachtjes te knorren en schiet dan ineens met z'n hoofd naar achteren om het van mij over te nemen. Raaaaaaar paard...
Anyway, ondanks het behang-verhaal heb ik best een relaxte avond gehad en flink gelachen met dat gekke beest!
[Edit] typo [/edit]
_________________
<FONT COLOR="DARKBLUE">Als liefde het antwoord is, kan de vraag dan nog even herhaald worden?</FONT>
<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Karin op 2001-11-06 23:36 ]</font>