Toen ik vanmiddag op stal kwam hing er een houten kruis aan de deur (aan een spijker die er al hing). Het kruis is speciaal 'gemaakt', althans, zo ziet het er uit. Het horizontale deel is afgebroken op de 'gewenste' lengte en in het midden zijn de houtjes bevestigd met een schroef.
Ik schrok me te pletter en dacht meteen aan Yorghos (Pink, Mysty, Fellow kwamen me luid hinnikend begroeten dus daar was duidelijk niets mee aan de hand). Nadat mn hart 3 keer over was geslagen ben ik naar jordi gerend maar ook hij kwam ongedeerdom het hoekje kijken.
Nadat ik bedacht dat misschien 1 van de katten het slachtoffer was geworden ben ik snel de stal ingegaan, maar ook daar was niets te zien, geen dier leek anders dan normaal...
Kheb alle hoekje in en om de stal bekeken maar er was verder totaal niets te vinden.
Meteen Linda (van Yorghos) gebelt maar die had haar voicemail aanstaan (waarschijnlijk avonddienst in het ziekenhuis oid).
Als eerste dacht ik aan de buurjongen, die het als 'grap' gedaan had. Hij klust in het andere deel van onze loods aan houten meubelen. Maar is normaal erg aardig dus het is, als het van hem komt, niets gemeends, denk ik.... Ook hem maar meteen gebelt maar ook zijn telefoon geeft (na een aantal keer, soms heb ik het idee dat ik weggedrukt wordt..) voicemail....
Net ben ik nog terug gegaan, er was na mij nog niemand geweest, alles zat goed op slot en de paardjes waren geduldig van hun hooi aan het eten. Ik snap het niet, ik kan mijn gedachten er niet vanaf zetten. Wie heeft dit gedaan? En wat zijn de plannen? Hoe langer ik eroverna denk hoe angstiger ik wordt... Ik heb al 100x overwogen de paarden binnen te zetten maar dan is het fikkie erin en weg... Nu moeten ze iig nog voorbij Pinky, hoewel dat met een wapen ook niet de grootst moeilijkheid zal zijn .
Arg, ik wordt met de minuut banger. Weet gewoon niet wat te doen en dat is het beangstigende.... Ik verwacht niet dat er iets gebeurt. We hebben naar mijn weten met niemand problemen, en voor een buitenstaander is het best moeilijk daar te komen (hekwerken ed). Maar je weet het niet, in deze tijd .
Dadelijk Linda en de buurjongen nog maar een keer bellen... Zucht...
Maar geloof me, als ze aan mijn dieren komen dan moord ik ze uit met eigen handen...
Trotse mama van dochters Svenna & Loys
Voorlopig paardloos!