Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-11-01 23:04

Geplaatst door de TopicStarter : 05-11-01 23:04

Ik merk dat ik niet meer van mijn paarden houdt zoals ik deed toen ik een jaar of 14 was. Mijn paarden zijn nu voor mij veel meer een 'zakelijk' iets. Verkopen? Ik zou er geen problemen mee hebben. Ik houdt niet van mijn paarden, ik houdt wel van het houden, trainen en verzorgen van paarden.

Mijn paarden hebben het perfect voor elkaar, en staan nooit alleen. Ze worden zeer 'dierwaardig' gehouden.

Ik ben duidelijk de dominantste, ik ben de baas. Dat weten de paarden, en volgens mij geeft dat ze zekerheid en duidelijkheid.

Maar goed; wat ik me nou afvroeg: ik troetel ofzo nooit met ze. Ik besteed geen 'overbodige' tijd aan mijn paarden. Ik laat ze niet bewust merken dat ik van ze houdt (doe ik dat wel?).
Ik poets niet langer als nodig is, en lekker krabbelen ofzo doe ik nooit. Dat doen ze maar bij elkaar, ik sta immers 'boven' hun in de rangorde.

Zou een gemiddeld paard zich er van bewust zijn dat er van hem wordt gehouden?
Hoe ziet een paard zichzelf in de rangorde staan als zijn baas hem elke dag giga vertroeteld enzo? Of zou een paard dat niet vertroeteld wordt (maar wel met andere paarden staat) zich eenzaam, bedrogen en alleen voelen?

En: houden jullie van jullie paarden? En merkt je paard dat?

**Geplaatst**: 05-11-01 23:09

Geplaatst: 05-11-01 23:09

Ja ik hou van paarden, kan er soms vertederd van raken. Denk ook wel dat ze dat door hebben. Als ik vaak thuis kom dan begroeten ze me met een hinnikje. Natuurlijk verwen ik ze ook vaak met lekkere dingen. Ja ik hou van paarden!!!!!

**Geplaatst**: 05-11-01 23:13

Geplaatst: 05-11-01 23:13

ja ik hou heel errug veel van me vz paardje!! Ik rijd hem nu een jaar maar kan hem echt niet meer missen... Troetelen?? Heerlijk vind ik dat! En hij vooral!!! Dan staatie helemaal te genieten en laat dus blijken dat ie het er helemaal mee eens is. Hij heb een lekker -plekkie achter op zijn been en draait steeds ze klont nar me toe, als teken dattie ff gekriebeld wil worden!! Als ik binnenkom begint ie te hinniken dus ik denk dat ie het op zich best wel naar zijn zin heb.
Nu is het bij mij ook wel anders. Ik doe hem natuurlij kmaar een jaar en ik denk dat jij langer met je paarden omgaat en zo. Ik weet niet of ze het missen. Dat ligt aan het paard zelf. Bij mijn verzorgpaardje gata eten wel boven alles....
Maar misschien zijn jouw paarden wel helemaal niet van die knuffelbeezies en missen ze het totaal niet! Maar eerlijk gezegd vind ik het persoonlijk wel beter als je een paard persoonlijke aand8 geeft. Daarom vind ik het vaak ook niet goed hoe re met manegepaarden wordt omgegaan. ze worden maar door iedereen gebruikt en gereden. De een krijgt alle aand8 de ander nix. En ik weet uit ervaring dat sommige paarden daar echt gek van worden. Die kunnen er niet tegen dat ze door zo veel verschillende mensen "verzorgd" worden. Mijn lievelingspaard is uiteindelijk afgemaakt omdat hij het vreselijk vond op de manege en heel vals werd.

Maar goed dat heb weer ff nix met je verhaal te maken. Niet banketstaaflig bedoeld maar ik kan het me pesroonlijk niet voorstellen dat je niet knuffelt met je paarden of zo. Kan heel verkeerd opgevat wordebn maar zo bedoel ik het helemaal niet! Ik ben zelf gewoon echt een dierenvriend, echt dol op beezies....
NOu ja ik heb echt geen idee of het kwaad kan..

**Geplaatst**: 05-11-01 23:14

Geplaatst: 05-11-01 23:14

Ik hou zeker van Bolivia. ALs ik met haar bezig ben en ze is rustig en lief dan krijg ik echt een warm gevoel van binnen. Ik vind dat je paard kroelen geen negatieve invloed heeft op de rangorde. Ik blijf die rangorde ook handhaven tijdens het knuffelen, dus als ze door me heen wil met haar hoofd dan corrigeer ik dat.

Ik denk dat het ook verschil maakt of je meer dan 1 paard hebt. Met meerdere paarden heb je ook minder tijd.

Ik denk niet dat een paard het per se mist als hij gewoon met andere paarden in de kudde staat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-11-01 23:24

Geplaatst door de TopicStarter : 05-11-01 23:24

Ik houd ook gigantisch van dieren, maar ik kan niet zo knuffelen met mijn paard als dat ik met mijn kat doe.

Ik houdt wel van paarden (duh...), maar van paarden en paardenhouderij in het algemeen. Als ik naar mijn paarden kijk, ben ik supergelukkig dat ik die dieren bezit.

Ook hinniken mijn paarden naar me, maar dat doet ieder paard toch naar degene die voer brengt?

Maar toch... Het is anders als toen ik 14 was. Toen hield ik zielsveel van een pony (die ik nu nog heb). Nu houdt ik niet meer zoveel van die pony. Tja, ze is leuk hoor, maar het kan ook een kreng zijn.

Wat denken jullie van deze stelling: Na de pubertijd van meisjes gaat het 'houden van' niet meer uit naar de paarden, maar na de jongens. Degenen die toch met paarden bezig blijven, houden van de paardenhouderij en paarden in het algemeen, niet meer van 1 paard specifiek.

Zelf geloof ik daar wel in...

**Geplaatst**: 05-11-01 23:29

Geplaatst: 05-11-01 23:29

Mijn vroegere verzorgpony werd altijd helemaal gek als ie me zag! Dan begon ie keihard te hinniken en kwam ie in rengalop naar me toe. Ik weet zeker dat als je je paarden goed laat merken dat je van ze houdt dat ze ook veel voor je terug doen. Ik kon het namelijk ook altijd merken met rijden!

**Geplaatst**: 05-11-01 23:37

Geplaatst: 05-11-01 23:37

Ik denk dat dat heel erg van jezelf afhangt, waarvoor je je paarden hebt (handel, voor je plezier, of om echt wat te bereiken?).
Vroeger had ik inderdaad snel dat ik helemaal gek was van een paard/pony. Het enige paard die echt wat voor mij betekent is Ironique, die ik nu bijna 6 jaar heb. Als ik met haar aan het rijden ben is het simpel, geen prutsmuts, dan wordt er gewerkt en kan ik zeker ook wel hard zijn tegen haar. Omdat ik niet altijd veel tijd heb is het vaak zo dat ik haar ff snel poets, opzadel, ga rijden en na het uitstappen weer op stal zet. Maar ik vind het soms heerlijk (en zij ook!) als ik eens een keer wat meer aandacht besteed aan poetsen en dan idd ook knuffelen, kroelen. Gewoon omdat zowel mijn paard als ik daar van geniet. En ik denk zeker dat het bijdraagt aan een goeie band met je paard, als je maar consequent bent.

Ik hou dus zeker van mijn paardje Lovers

**Geplaatst**: 05-11-01 23:40

Geplaatst: 05-11-01 23:40

Jouw stelling gaat voor mij niet op. Ben de puberteit ruimschoots gepasseerd, heb man en kinderen waar ik van hou en ik hou nog steeds van mijn paard. Nu zijn de kinderen wel belangrijker dan de paarden terwijl vroeger de paarden bovenaan stonden maar ik kan nog steeds helemaal in katzwijm raken als mijn paard iets leuks/liefs/geweldigs etc. doet. Ik heb een paar maanden geleden een paard moeten verkopen en daar heb ik het nog steeds moeilijk mee alhoewel ik weet dat hij nu de aandacht krijgt die hij verdient. Maar ik denk dat het voor de meeste paarden niet veel uitmaakt of je nou van ze houdt of niet zolang je maar goed voor ze zorgt.

Groetjes Alexandra

**Geplaatst**: 06-11-01 00:06

Geplaatst: 06-11-01 00:06

Ik knuf met onze paarden net zo veel als met de katten hoor, is dat zo raar? Verward

**Geplaatst**: 06-11-01 00:11

Geplaatst: 06-11-01 00:11

Toen ik een jaar of 14/15 was en mijn 1e pony had, was ik soms hele dagen aan het borstelen en knuffelen. Die pony was alles voor mij, ik kon ook nergens anders aan denken of over praten.
Maar toen had ik 1 pony die alle aandacht kreeg.
Nu zijn dat er wat meer, ik heb m'n werk, m'n huis en ook een hoop vrienden die niets met paarden hebben.

Ik ben nog net zo gek op paarden als vroeger, maar ik ga er wel anders mee om.
Als er nu een verkocht wordt vind ik dat niet erg, vroeger was het een drama.
Het is een deel van mijn leven, maar ik heb tegenwoordig ook een ander leven naast de paarden.

Maar ik kan ook genieten als ik eens uitgebreid sta te knuffelen met een pony, of als er een lekker ligt te slapen gezellig erbij gaan zitten.

En zolang mijn paardjes nog steeds naar mij hinnikken als ze me zien, in volle galop naar me toe komen in het land en zich niet door anderen laten pakken als ik in de buurt loop, denk ik dat ze toch ook wel een beetje gek op mij zijn.

**Geplaatst**: 06-11-01 07:26

Geplaatst: 06-11-01 07:26

ik hou wel van mijn paard, maar kan met de katten ook veel fijner knuffen hoor, nou is mijn paard ook niet zo'n knuffelkont dan zal het daar voornamelijk wel aan liggen...
maar ook met de hond knuffel ik lang niet zo vaak als met de katten...
maar dat wil niet zeggen dat ik niet van haar houd..want dat doe ik dus wel!

**Geplaatst**: 06-11-01 09:46

Geplaatst: 06-11-01 09:46

Mijn pony is mijn beste vriend.
Ik krabbel wel en wil het liefste zo veel mogelijk bij hem zijn. Als iemand zegt: "hij is een rotknol" dan vind ik dat net leuk, terwijl het best terecht kan zijn.

hij is mijn 1e eigen pony, ik durf nu pas eigenlijk van een pony echt te gaan houden. Toen ik verzorgpaarden had, durfde ik het niet aan, omdat ik me dan teveel ging hechten aan die dieren

**Geplaatst**: 06-11-01 10:46

Geplaatst: 06-11-01 10:46

Tja, ik houd heel veel van mijn parden. Eigenlijk vind ik elk paard wel leuk, ik ben een grote paardenvriend....
Ik vind het heerlijk om mijn paarden de hele dag te poetsen en te bestuderen, heb er alleen niet heel veel tijd voor om dat naast alle andere meer noodzakelijk verzorging te doen.
bovendien, je kan je paard ook dood-knuffelen (figuurlijk dan), het zijn geen knuffeldieren zoals katten dat zijn, het zijn zeker niet zulke aanhankelijke dieren als honden. Als je ze goed voert, dan heb je hun liefde. Vaak worden ze duf en lui van te veel knuffelen, en bazig en happerig van te veel verwennerij. Een paard moet eigenlijk wat dat aangaat ook sober gehouden worden, hoe normaler jij doet, hoe meer ze jou waarderen. Terwijl jij met al je liefde zit! Paarden uiten affectie eenmaal anders. Een paard is het gelukkigst als je het met respect behandeld en de routine en rangorde duidelijk is. Dat en een beetje voer, daar doet het paard het voor. Die zit helemaal niet te wachten op al dat geknuffel.....

**Geplaatst**: 06-11-01 12:48

Geplaatst: 06-11-01 12:48

ik hou toch echt van mijn paarden. Dat besefte ik wel toen ik Iones een prijs vroeg van iemand die hem wilde kopen. Ik realiseerde dat ik hem kwijt was. Ik voelde de grond onder mijn voeten wegzakken, een depressie voltrok zich boven mij en die man zag dat kennelijk aan mij. Hij zag van de koop af, gelukkig. Ook op Paddy ben ik behoorlijk gesteld geraakt. Ik weet niet of een paard beseft dat je van hem houdt. Ik weet alleen wanneer iones tevreden kijkt en wanneer hij uit zijn hum is. Een paard is al snel tevreden als je hem goed voert, eerlijk behandeld en aan zijn verdere behoeftes toekomt. Ik weet niet of houden van nodig is.

**Geplaatst**: 06-11-01 13:28

Geplaatst: 06-11-01 13:28

ik dnek dat het voor een deel van de mensen opgaat vooral voor jongere meiden die er heilig van overtuigd waren dat hun paard alles is. en opeens jongens ontdekken.
maar ik heb tot nu toe altijd mijn paard boven ieder ander gezet (behalve mijn moeder). als ik me ellendig voel ga ik bij haar staan janken. Als ikd aar ben en ik zie haar staan kan ik er wel 10 minuten naar haar kijken als ik klaar ben metd er laat ikd er nog een tijd ind e bak staan waar ze ind e hokjes kan grazen end an sta ik gewoon te genieten. zonder dat hoef ik geen paard. als ik alleen koj om t rijden en trainen hoef ik geen paard een paard is voor mij geen ding maar een wijze van leven.

**Geplaatst**: 06-11-01 13:36

Geplaatst: 06-11-01 13:36

Mijn paardje is ook (een van) mijn beste vriendin.
Ze krijgt altijd een lekkere knuffel als ik aankom.
Maar wat ik wel merk, dat als ik aan het werk ben ga ik heel anders met haar om. Dan is ze ineens af en toe een monster en geef ik haar weleens een tik, op een of andere manier is ze dan gewoon anders voor me.
Als ik gewoon een wandelingetje (zonder bijbedoelingen als 'beweging geven' of haar een beetje op een normaal tempo leren lopen) dan ga ik af en toe wel met haar zitten knuffen en op stal ook heel vaak.
Maar mijn verzorgster daarentegen is veel knuffeliger, die vind poetsen een geweldige uitvinding. Ik poets wel dagelijks maar het is nou niet echt het leukste wat er bestaat, ik vind het lopen en zien dat ze geniet van de beweging leuker.
Maar goed, ik hou dus van mijn paard en zal haar nooit weg kunnen doen, denk ik.

**Geplaatst**: 06-11-01 13:50

Geplaatst: 06-11-01 13:50

Ik ben gek van paarden en de paardensport.
Ik vind elk paard wel leuk. Ik kan tig paarden rijden en als ze verkocht worden er geen traan om laten behalve bij die van mezelf.Ook bij mijn vorige pony niet. Ik wist dat zo ooit weg zou gaan en tja jammer maar helaas erg verdrietig ben ik er nooit van geweest.
Lodewijk echter is mijn vriend.
Ik ben echt gek van 'm en hou ook echt van 'm Ik kan uren naar 'm kijken als ie in de wei loopt en vind het heerlijk om gewoon een half uurtje in een hoek van zijn stal te zitten. Als ik me rot voel kom ik op die manier helemaal tot rust.
Ik knuffel 'm helemaal plat en ik merk ook dat hij dat fijn vind. Stopt steeds zijn neus onder mijn arm of legt zijn hoofd op mijn schouder.Ik ben niet diegene die voert vij ons op stal maar toch ik hij gek van me.
Ook ziet hij me altijd als de baas.Dus het is niet zo dat er over me heen gelopen wordt.
Lot is mijn maatje en mijn alles. Ik zou niet weten wat ik zonder hem moeten kan echt naar worden als ik denk aan verkopen of in laten slapen oid...
Onvoorwaardelijke liefde ook als ie kreupel is of straks wat ouder is.
Ik heb zoveel al van hem geleerd hij hoort gewoon helemaal bij de familie.Dat gevoel wat jij hebt heb ik ook bij andermans paarden maar lottie is echt

Lovers

**Geplaatst**: 06-11-01 13:53

Geplaatst: 06-11-01 13:53

Ben het 100 % met Dees eens, ik zou het zelf precies zo geschreven hebben, voor een paard is het houden van iets heel anders dan voor een mens. Mijn gelukkigste momenten op een paardenrug waren die, waarbij ik het gevoel had van "jij en ik samen redden het wel", helaas heeft dit maar even mogen duren.

**Geplaatst**: 06-11-01 14:18

Geplaatst: 06-11-01 14:18

De vraag: houden van, belangrijk voor je paard?

Ja, ik denk het wel. Een paard is een gevoelig dier en merkt zeker wanneer iemand op hem gesteld is. Ik zou het zelf niet kunnen om puur te trainen en daarna weer weg te zetten. Tuurlijk heb je wel eens haast, maar er is altijd tijd voor een knuffel of een aai over de neus.
Ik was ook helemaal gek op IJsco, we hebben leuke dingen gedaan samen en ze was ook echt een knuffelpony. Kon zoals meerderen hier zeggen bij wijze van spreken uren vertederd naar haar kijken en heb ook een flink potje in de stal zitten janken toen ze weg moest.
Met Aldira heb ik die band nog niet zo, ten eerste moet ik haar delen en ten tweede moet zo'n gevoel groeien, maar ik denk dat elk paard wel behoefte heeft aan genegenheid.

**Geplaatst**: 06-11-01 14:19

Geplaatst: 06-11-01 14:19

tja, ik hou absoluut van al mijn beesten (paarden, honden etc) alleen de vissen heb ik niet zoveel mee Haha!

Soms zit ik weleens te denken om hon te verkopen, maar ik kan dat gewoon niet, wat voor bod er ook komt, nog niet.
Met jamaica zal het wel een stuk makkelijker gaan, maarja, die heb ik ook nog maar 3 maanden, en hin heb ik 4 jaar.
Nee, als ik straks op stal kom, en hon is niet meer, kan je me opvegen....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-11-01 14:27

Geplaatst door de TopicStarter : 06-11-01 14:27

Ik voel me vaak schuldig tegenover mijn paarden omdat ik niet meer tijd voor ze heb om ff lekker te knuffelen ofzo.
Rijden, zelfs dat schiet er vaak bij in.
Gelukkig heb ik meerdere verzorgsters en mijn zusje, die knuffelen, poetsen en rijden.

Ik mest uit en voer. Af en toe longeer ik of rijd ik, maar mijn school gaat nu gewoon voor en veel tijd heb ik niet. (jongens gaan niet voor hoor!)

Toch kan ik op deze manier ook heel erg van mijn paarden genieten, zonder al dat gepruts (heb ik zelf ook geen gedult voor).

Aan de ene kant denk ik: ik houd van mijn paarden, maar aan de andere kant weet ik dat nog niet zo zeker.
Misschien houdt ik ook wel van ze... Ik weet het niet. Ik voel me alleen zo schuldig dat ik zo weinig tijd voor ze heb. Zonde vind ik dat... heb ik van die leuke knollies, en dan heb ik geen tijd...

**Geplaatst**: 06-11-01 15:00

Geplaatst: 06-11-01 15:00

Ik hou wel van mijn paarden, ken alleen ook het gevoel dat het niet meer is als vroeger.
Mijn oude verzorgpony heb ik nog steeds, heb ik eidelijk kunnen kopen en al knuffel ik niet meer zo veel met haar als toen ik 14 was, zij neemt altijd nog een speciaal plekje in mijn hart in.
Toch ben ik wat de dieren betreft een stuk zakelijker geworden en zijn (op mijn oude Donja na dan) al mijn paarden voor de juiste prijs te koop.
Ik heb nu sinds een paar maanden er een bont veulen bij (usericon), heb genoeg voor dit dier betaald en is helemaal wat ik zoek in een paard. Hij wordt groot (ruim boven de 1.70m), heeft sterke, droge benen, heeft een geweldig karakter en zeer mooie gangen. Toch als er een koper voor hem komt die een goed bedrag voor hem neerlegt, wordt hij verkocht. Ik ben niet meer zo idealistisch als vroeger dat ik een paard wil houden tot hij doodgaat van ouderdom.
Ik ben nu meer realistisch en daardoor wat zakelijker naar de paarden gaan kijken.

**Geplaatst**: 06-11-01 15:39

Geplaatst: 06-11-01 15:39

Ik houd ook van mijn pony. Ik heb hem gekocht, ondanks zijn nukken, omdat ik hem niet kwijt wilde (was mijn verzorgpony) Ook vind ik andere paarden leuk, kan ik ze aaien, kriebelen etc, maar ik heb er niet zo'n band mee. Eigenlijk heb ik dat met bijna alle dieren. Vooral als ze zelf houden van aandacht. Een dier wat er niet van houd om aangehaald te worden, zal ik niet snel aanhalen, maar een dier wat zich naar mij richt en "vraagt" om aangehaald te worden, daar kan ik moeilijk nee tegen zeggen...
Wel denk ik dat ik bij een volgend paard misschien iets minder gehecht zal zijn. Uit zelfbescherming...

**Geplaatst**: 06-11-01 16:47

Geplaatst: 06-11-01 16:47

Ik ben sowiso helemaal diergek, van kleins af aan al.
En paarden is zeg maar echt m'n leven, ik kan geen leven zonder die viervoeters voorstellen.
Toch heb ik in mn leven al 3 x een eigen paard verkocht. Vand de eerste twee was ik echt helemaal kapot, ik zat toen inderdaad in de 'pubertijd'. Daarna kreeg ik een echt sportpaard, een kwpn. Die heb ik een jaar gehad, en op een gegeven moment heb ik m verkocht. Heb ik geen traan om gelaten...Heel raar maar ik wist dat hij t goed zou krijgen (heb m zelf weggebracht naar de nieuwe eigenaar) en ik had er gewoon vrede mee.
Nu heb ik een Shire jaarling hengstje waar ik dus gehecht aan ben, en die heb ik nog maar 3 maanden...Heel raar dus. Het verschil is wel, dat ik Chester echt helemaal zelf verzorg en opvoed, dan is t toch echt je 'kind' vind ik. Lovers

**Geplaatst**: 06-11-01 21:26

Geplaatst: 06-11-01 21:26

Ik heb dus echt een hele hechte band met Jetske. Ze is dan wel van de manege, maar ik word al helemaal warm van binnen als ik naar haar kijk alleen al. Ik denk soms wel eens dat ik haar te veel knuffel, maar ik kan er toch niet vanaf zien. Maar ja, dat komt misschien ook omdat ik nog jong ben (12 jaar). Waarschijnlijk gaat het als je wat ouder wordt wat over.

Toch kan ik het me ook niet voorstellen dat je nooit met je paard knuffelt, of hem eens krabbelt. Ik bedoel, ik denk niet dat je paarden het echt missen, want zoals ik het lees zijn ze best tevreden. Maar bij knuffelen enz. is als het niet te veel wordt gedaan heel goed voor de band met je paard.

Ik heb ook vroeger een lievelingspony gehad die Cora heette. Nou die knuffelde ik zoveel en dat vond ze helemaal niet erg, leuk zelfs. En ik heb ook heel veel gehuild toen ze er niet meer was (zelfs nu nog soms). Ze was mijn beste vriendin, eerlijk waar, behalve met etenstijd, dan moest ik haar toch even met rust laten. Party!!