dacht Aldira toen we gister in het donker in de buitenbak gingen rijden. Ik had de verlichting aangedaan maar ze liep al wat twijfelend de bak in, snapte er niet veel van.
Vooral achterin de bak was het best donker en het waaide ook behoorlijk dus de bosjes ritselden lekker en daarbij gingen de pony's in de paddock ook nog lekker rennen omdat ze een pony in de bak hoorden
Aldira liep echt met muizepasjes vooruit, trippel trippel trippel, staart tussen de benen en ZOEFFFFF de bak door. Ze is echt een paar keer goed hard weggesprongen, 1 keer met een fikse bok erbij, maar ik heb maar net gedaan of ik gek was, en gewoon doorgereden.
Toen ik haar weer in de stal had gezet stond ze na 10 minuutjes gewoon met haar ogen dicht. Ze was echt bekaf door alle indrukken.
Wat een held he?