Gisteren kwam ik aan op stal. Ik was (en ben) eigenlijk ziek, en mn auto is ook nog eens kapot, maar ik moest en zou Koor ff gedag zeggen.
Auto van mn moeder geleent, mezelf goed warm ingepakt, en op naar stal.
Toen ik er aankwam, dacht ik heel even dat ze niet in haar stal stond! En nee, ze stond er ook niet, ze lag!! Sinds al die tijd dat ik Kore ken (nu drien en half jaar ongeveer) had ik haar nog nooit zien liggen, anders als met rollen. Ik was dus heel erg verbaasd en verrast, en Kore ook. Ze had me duidelijk niet verwacht, en moest erg met haar oogjes tegen het licht knipperen wat ik aan had gedaan. Kore is uit zichzelf redelijk territoriaal aangelegd, wat inhoudt dat ze ooit erg lelijk kan doen als je voor haar stal staat, en op sommige momenten ook als je er in komt en het haar dan niet zint. Nu dus ook. Al liggend oren in haar nek, wat zwiepen met haar hoofd. Heb rustig tegen haar gepraat, en beetje bij beetje ontspande ze zich. Toen bedacht ik ineens dat ik haar met suikerklontjes wel braaf zou krijgen, dat werkt meestal magisch met haar! Dus ik gewapend met suikerklontjes haar stal weer in, en rustig naast haar gaan zitten, en haar een klontje gegeven. En toen was het goed! Mevrouw wilde meteen gekriebeld en vertroeteld worden, wat ook gebeurde uiteraard. Ze was echt zo braaf toen!!!!! Mijn handen werden afgelikt, mijn gezicht besnuffeld... op een gegeven moment ging ze helemaal met haar hoofd op mijn schoot liggen met haar ogen dicht, halfzacht kreunend... *smelt* dat was echt heel apart voor haar doen, als "echte merrie" zijnde...
Al met al een mooi moment!