Onder het mom van 'doe eens gek, gooi je haar los' ben ik vandaag een buitenritje gaan maken met Nimondro. Ik vond dat hij dat wel verdiende, na al maanden rondjes lopen in de bak en twee wedstrijden vorige week. Ik was al eens met mam op de fiets ernaast een rondje zandwegen gaan doen bij ons achter en toen gedroeg hij zich redelijk braaf. Ook ben ik al een aantal keren over de weg naar les gegaan en een keer een klein rondje buiten uitgestapt en Mon is gewoon supercool op de weg. (Alleen een klein blaffend Jack Russelltje, die passeer je natuurlijk niet zomaar... Stel dat 'ie hele grote tanden blijkt te hebben... *grootmoeder, wat heeft u grote tanden *)
Gister tijdens de les ging het echt Kaa Uu Tee, dus priveles vandaag had ik maar verzet. Ik zou een lekker ontspannen ritje gaan maken, dat was de opzet. Noooouuuuu, forget it!
Op weg naar het bos ging het nog wel, hij was erg kijkerig, maar ja, dat paard is al tijden niet echt buiten geweest. Verder liep hij net als een toltende IJslander, zo snel gingen zijn stappasjes, dus ik werd nogal heen en weer geschud. (en dat vond mijn rug niet zo geslaagd, want na de les van woensdag kwam ik met enorme pijn van mijn paard, leuk ) Maar goed, over het spoor ging okay, grote caravan die we tegenkwamen ook.
Maar toen... kwamen we dus bij het bos. Ik voelde meteen een 'ooohhh jippie! Whoopie! ' onder me en hij draafde meteen weg. Ik had zoiets van 'ach, fris paard, laat hem ff lol hebben...' Maar na een aantal meters zat ik al in galop. Het was een beheerst galopje dus ach. Toen weer een spoor over, dus weer stappen. Over het spoor was meneer meteen weer wakker en wilde zelf weer wegdraven. Maar ja, ik wilde niet draven, dus hoooo peerd. Hij liep maar te draf-stappen, constant door, normale stap zat er niet meer op. Ik dacht dus weer even aan te draven om hem even de ergste frissigheid eraf te laten lopen. Dus drafje gedaan, maar dat werd voor ik het goed en wel door had, een flinke uitgestrekte draf en binnen no time galop en weg was Nimondro. Ik zat er dus op voor jan met de korte achternaam, want de rem functioneerde niet meer. (Stuur gelukkig wel...) Eindelijk had ik hem weer in zijn draf-stapje, dus ik reed weer verder met een driftkikker onder mijn kont.
Zo een poos door het bos gehupst *voelde me net een pingpongstuiterbal* met een constant harder willende Nimondro... Ik vond het eigenlijk al lang niet lollig meer, maar moest even de route blijven volgen naar een punt om weer af te haken. Op een gegeven moment weer een drafje gedaan, dat ging op zich wel redelijk, tempo was ongeveer de helft van de keren iets terug te halen, maar het tempo bleef veeeeels te hoog. Ik dacht dus weer 'hij wordt zo wel moe, laat maar even...'. Dus ik dacht weer: "Laat ik die knol een plezier doen en het rondje afmaken, hij zal het zo wel opgeven..."
FOUT gedacht. Ik al een stuk de route verder gevolgd, hield ineens de nummering op. Waren ze aan het kappen geweest daar en er was geen fatsoenlijk pad meer te bekennen. Dus ik ging stappend links een paadje in. Nou, dat heb ik geweten ook.... Het was een paadje met erg laaghangende takken. Ik dus al blij met kleine Mondro. Ik dus bukken voor de takken, vliegt Nimondro er ineens in galop vandoor. Ik kon ophoudingen geven wat ik wilde, maar ik zag geen fluit, ik moest plat op zijn hals blijven liggen om niet door een tak van mijn paard geveegd te worden. Ik had werkelijk waar mijn hart in mijn keel zitten . Je ziet niets, weet niet waar je paard heenstormt en hebt geen rem.... Eindelijk stopte meneer weer eens en ja, daar stond ik weer ergens in het bos.
Enige wat ik wilde was naar huis toe, mijn humeur was echt tot een nulpunt gedaald en ik kon die knol wel vervloeken. Ik dus uiteindelijk de weg naar huis gevonden, ik was ondertussen al flink lang weg, veel langer dan geplanned. Mondro liep nog steeds te hyperen, die hield dus ECHT niet op. Ik kon hem de hele rit geen centimeter toestaan, want hij was pleite. Ik geloof dat ik nog nooit zo'n stille beenligging heb gehad als vandaag... Ik dacht constant maar: 'benen lang, op je kont zitten, handen laag' . Had ik nog mazzel dat Nimon het niet in zijn kop haalt te bokken of te steigeren, dat zal hij dus echt niet doen. *pwiew*
Met Nimondro schijnt heel veel buiten gecrossed te zijn, hij is echt compleet ver***** buiten. Het is dat je het paard een plezier wilt doen door met hem het bos in te gaan, maar voor jezelf hoef je het absoluut niet te doen. Het is nog link ook, hij stopt gewoon niet meer. Nimondro gaat dus van het voorjaar NIET mee met de Lunterenrit.... }> Ammehoela, ik vind het geschikt met hem. Ik wil het best nog een paar keer proberen op kleine stukjes, kijken of het beter wordt naarmate hij vaker meegaat, maar voor mijn humeur is het niet 100% aan te bevelen.
Nee, voor mij geen carriere als stuntvrouw in vliegende galop onder laaghangende takken door, ik pass.
Ik geloof dat ik met Nimondro een keer langs de dealer ga, dat remsysteem mogen ze weleens aan uitgebreide tests onderwerpen... Laat ik er meteen een noodrem opzetten met een parachute voor mezelf als het foutgaat...
Kan niet bepaald zeggen dat ik genoten heb van dit ritje vandaag... De stoom kwam uit mijn oren toen ik terugkwam en mam wist meteen hoe laat het was toen ik terugkwam en een kill-beweging langs mijn nek maakte...
En Nimondro..... die wilde nog wel een rondje.... "we zijn nog lang niet moeeee, nog lange niet, nog lange niet en we zijn nog lang niet moeeee lalalalalala"
To be continued....
Imker
Berichten: 17539
Geregistreerd: 30-10-01
Geplaatst: 04-12-03 22:43
Haha, wat een verhaal. Ik kan me voorstellen dat je hem zijn nek wel om wilde draaien!!
Het arme beest kan er dus waarschijnlijk zelf niets aan doen, zijn vorige eigenaars hebben hem verkloot met buitenrijden? Da's wel balen, hoor.
Niets is zo lekker als ontspannen op je paard buiten door de bossen rijden!
Kido
Berichten: 5332
Geregistreerd: 04-08-03
Woonplaats: Ergens op deze aardbol.....
Geplaatst: 04-12-03 22:44
wqat onwijs cool vertelt echt lollig (maar niet voor jouw)
Sjimmy
Berichten: 17797
Geregistreerd: 09-03-01
Geplaatst: 04-12-03 22:44
Nou iloon, dat was de story wel weer Sjonge zeg. Heb je het al geprobeerd met Jur of Harald erbij, is hij dan ook zo?
Jurga
Berichten: 18554
Geregistreerd: 06-05-01
Woonplaats: Ede/Lunteren
Geplaatst door de TopicStarter: 04-12-03 22:45
Jurga heb ik dus ook nooit troubles mee. Zelfs al ga je met een groep aan de kletter, Jur heb ik binnen 5 seconden op de noodrem staan. Als je bij Nimondro mazzel hebt, sta je binnen 5 minuten stil. Wij denken idd dat hij door vorige eigenaars verkloot is, ik kreeg hem ook met een stalen bek erop. *heeft de dealer daar soms ook iets voor? *
Rinske
Berichten: 25110
Geregistreerd: 16-04-02
Woonplaats: Loon op Zand
Geplaatst: 04-12-03 22:50
Jeetje, heb jij weer Hoe gedraagt hij zich met een ander paard erbij? Meeste paarden zijn dan veel rustiger!
Imker
Berichten: 17539
Geregistreerd: 30-10-01
Geplaatst: 04-12-03 22:50
Jurga schreef:
Wij denken idd dat hij door vorige eigenaars verkloot is, ik kreeg hem ook met een stalen bek erop. *heeft de dealer daar soms ook iets voor? *
Zou een totale revisie van de motor en het besturingssysteem niet iets zijn voor je? Een soort grote beurt voor paarden, als ik me niet vergis!
796285
Berichten: 6664
Geregistreerd: 04-06-03
Geplaatst: 04-12-03 22:52
Jee zeg, dat had ik niet gedacht, thuis zo fijn en in het bos heel anders...
Dit soort dingen zijn er vaak wel uit te rijden hoor, je moet er alleen wel geduld voor hebben. En een kwestie van veel doen. In het begin niet zo'n leuk werk... Je mag 'm anders wel een maandje hier zetten, op de paden hier kan het weinig kwaad en ik vind het wel een uitdaging
Diana_Mabel
Berichten: 7044
Geregistreerd: 04-02-02
Woonplaats: Houten
Geplaatst: 04-12-03 22:54
Jmig wat een stress zal je gehad hebben wat een geluk dat het zo goed is afgelopen! Niet meer doen hoor:)
Belker
Berichten: 15300
Geregistreerd: 28-05-01
Woonplaats: Veluwezoom
Geplaatst: 04-12-03 22:55
Jurga schreef:
Dat laat ik maar aan anderen over...
Laat ik er meteen een noodrem opzetten met een parachute voor mezelf als het foutgaat...
Dat bestaat al
voor de meesten functioneerd de slofteugel als noodrem
Jurga
Berichten: 18554
Geregistreerd: 06-05-01
Woonplaats: Ede/Lunteren
Geplaatst door de TopicStarter: 04-12-03 22:56
Dat zou misschien wel goed zijn ja, stel je voor dat hij anders dit jaar niet door de APK komt zeg... heb ik er een grasmaaier bij....
Ik zal het eens proberen met Harald of Jurga erbij. Met Jurga kan ik toch niet zoveel doen en die heeft een laag tempo, dus op zich zal hij wel bij haar blijven. Maar Mondro is zo'n schaap dat hij alles achterna loopt de sloot in hoor.
jihoe
Berichten: 1124
Geregistreerd: 14-08-03
Woonplaats: zuid holland
Geplaatst: 04-12-03 22:58
normaal ben ik niet zo van het lange verhalen lezen omdat het vaak een hoop blabla is, maar in dit geval maak ik een uitzondering. Wat heb je het verschrikkelijk leuk opgeschreven. Ik zat het echt grinnekend te lezen omdat ik het beeld van jou met die takken echt voor me zag. Als je gaat oefenen met remparachute wil ik graag komen kijken, want dat wordt vast een hele happening vervelend voor je dat de rit voor jou niet echt super was, maar misschien toch maar wat vaker gaan?
Freggel
Berichten: 3232
Geregistreerd: 21-04-03
Woonplaats: Freggelgrot
Geplaatst: 04-12-03 23:02
Bij jou vergeleken heb ik dus vandaag echt een rustig ritje gehad.
Jurga
Berichten: 18554
Geregistreerd: 06-05-01
Woonplaats: Ede/Lunteren
Geplaatst door de TopicStarter: 04-12-03 23:02
Arwen, daarom was ik al naar het rustige bos gegaan hierzo, aangezien ik de verhalen kende dat er gecrossed was met hem. Ik ben in de bak ook al eens compleet aan de haal gegaan met hem, maar ja, daar gebeurt weinig. Mam rijdt ook op Nimondro nu Jurga geblesseerd is. Zij is er pas dus keihard afgevallen, nadat hij zomaar uit het niets de benen nam en dat flikte hij mij daarna ook nog drie keer. Die stalen mond die erop zit wordt in het werk wel iets lichter, maar ik ben er nog lang niet. Tijdens de overgangen terug en naar het halthouden stuit ik steeds weer op die stalen mond, ziet er dus niet erg mooi uit.
belker, punt 1. ik heb geen slof, punt 2. ik heb nooit een slof gebruikt, punt 3. ik vind mezelf niet handig genoeg er een te gebruiken. Hij moet makkelijk zonder kunnen.
Sypheron
Berichten: 15209
Geregistreerd: 06-12-01
Geplaatst: 04-12-03 23:06
Eigen schuld, jij hebt mij ook eens door zo'n paadje gepropt met laaghangende takken met Jur
Jurga
Berichten: 18554
Geregistreerd: 06-05-01
Woonplaats: Ede/Lunteren
Geplaatst door de TopicStarter: 04-12-03 23:07
Eeeeh Jur is wel effe iets anders dan Monnie!
796285
Berichten: 6664
Geregistreerd: 04-06-03
Geplaatst: 04-12-03 23:34
Wil je m'n hackamore een tijdje lenen om de rem te vinden? Als je een S&T hoofstel hebt kan je 'm erbij hangen en als tweede teugel gebruiken. Mon zal wel even schrikken, want als je 'm goed gebruikt loopt 'ie er niet zo maar doorheen, maar dat 'ho is ho' moet hij echt even leren, dit is levensgevaarlijk... Het idee is dus dat je eerst je gewone teugel gebruikt voor je stophulp, reageert hij niet dan heb je iets 'achter de hand'. Na een tijdje leert hij dat hij die eerste hulp maar beter kan gehoorzamen.
Jorie
Berichten: 3093
Geregistreerd: 07-08-03
Woonplaats: Rotterdam
Geplaatst: 04-12-03 23:36
Jeetje, lachen dat verhaal!!!! Ik hou niet van slof en zeker niet buiten. Maar denk wel dat het te trainen is maar dan moet je veel geduld hebben en veel naar buiten gaan. Ophouding maken en weer los hup weer ophouding en als hij rustig is weer los. Van constant trekken gaan ze vaak alleen maar harder. Maar ja, als je ambitie niet is om naar buiten te gaan dan zou ik het er maar bij laten of samen gaan met een ander paard. Hoewel........ dan missen wij weer je leuk vertelde verhaal!!!!!
Fitzroy
Berichten: 25104
Geregistreerd: 11-01-01
Geplaatst: 05-12-03 00:25
Jurga, even tijdelijk een slof eraan hangen totdat hij wat meer gewend is om normaal te doen buiten kan echt geen kwaad. Hebben jullie allebei profijt van , jij hoeft niet in zijn mond te hangen en Nimondro leert zich te gedragen.
Maaike
Berichten: 11864
Geregistreerd: 12-01-01
Woonplaats: Apeldoorn
Geplaatst: 05-12-03 10:17
joh wat een verhaal Wel beroerd dat jij niet fijn buiten kunt rijden met Mondro dankzij de vorige eigenaars. Tenzij je wel van keihard crossen houdt
WHOOPY
Berichten: 919
Geregistreerd: 01-11-01
Woonplaats: Lilayi, Zambia
Geplaatst: 05-12-03 11:35
Wat een avontuur, pffffffff. Ik kan me voorstellen dat je je niet echt happy voelde!! Misschien moet je het een keer proberen samen met iemand een heel rustig paard. In ieder geval heel veel succes als je het nog een keer gaat proberen!
Banjer
Lid Nieuwsredactie
Berichten: 48387
Geregistreerd: 09-06-02
Woonplaats: Daar waar het land eindigt en het water begint
Geplaatst: 05-12-03 11:52
lijkt me heel eng... gelukkig maar dat je bent blijven zitten.... heel leuk geschreven trouwens...
Laura
Berichten: 8338
Geregistreerd: 20-02-01
Woonplaats: Midden van Gelderland
Geplaatst: 05-12-03 13:29
Lijkt me een verstandig plan om met een ander paard erbij te gaan. T is dat Waldo nog ziek is, anders zou ik me aanbieden Maar dat is meestal de beste oplossing, een ouder, rustig paard ernaast. Opvoeden die hap
Natascha
Berichten: 6847
Geregistreerd: 07-02-01
Woonplaats: Ankh Morpork
Geplaatst: 05-12-03 13:31
Idd heel leuk geschreven en daardoor ook super herkenbaar. Ik zie het al helemaal voor me Ikzelf ben ook zo eens de pineut geweest en je wordt daar ook niet echt vrolijk van. Ik zag onder je avatar ede/lunteren en in die mooie bossen daar kun je een behoorlijk eind aan de kletter gaan. Goed dat het allemaal nog netjes afgelopen is
796285
Berichten: 6664
Geregistreerd: 04-06-03
Geplaatst: 05-12-03 14:06
Als je trouwens een keer bosrit gezelschap wilt kan ik Rowan wel eens jou richting op rijden. In tegenstelling tot wat je op de Lunterenrit zag, weet hij zich prima te gedragen en is hij in een minder groot gezelschap echt heel braaf en koel...