Gisteren weer eens een keer duidelijk geworden hoe perfectionistisch ik ben. Ik had gisteren les en mijn proefje voor as zondag een keer geoefend. Het leek wel of iedereen die in de bak reed(lees 2 mensen) me in de weg reed. Van hand veranderen op de diagonaal enkele passen ... jahoor staat er weer 1 in de weg zegt Annie ga er dan achterlangs. Ja echt niet zei ik, opnieuw. Ik kan daar zo van balen. En dat heeft niks met Barbiano te maken want die doe braaf wat ik van hem vraag. Ik wil graag alles zo goed doen! Annie zei naderhand tegen mij 'je bent niet tevreden he!'. Nee dat was ik niet niks te maken met Barb maar met alles wat me dan in de weg rijdt. Als ik zondag de proef rij ben ik dus niet zo perfectionistisch, ik ben al hardstikke trots op mijn superknappe paard! Alleen als ik oefen wil ik graag dat het goed gaat. En als het dan minder gaat merkt Barbje hier niks van en zo hoort het ook. Soms niet fijn om perfectionistisch te zijn terwijl mijn instructrice dit geen slechte eigenschap vindt. Hoe zit dat met jullie??