Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-10-01 18:17

Geplaatst door de TopicStarter : 23-10-01 18:17

Vanochtend belde mijn moeder mij terwijl ik voor de klas stond. Dat doet ze normaal nooit, dus ik had meteen zo iets van dit is niet goed.
En inderdaad. Mijn opa had weer eens een blackout gehad en was gevallen. (Is de afgelopen maanden al vaker gebeurd, maar volgens de huisarts was er niets aan de hand. Frusty

)
Hij had nu een hoofdwond. Wat bleek nu hij had een slagaderlijke bloeding op zijn hoofd en heeft nu acht hechtingen. Hij ligt nu in het ziekenhuis. En volgens deze artsen heeft hij dus wel degelijk bloedarmoede. (Goh toch vreemd dat de huisarts dat niet heeft gezien Schijnheilig

)
Ik ga straks even naar het ziekenhuis, om eens te kijken hoe het met hem is.
Het rotte nu is dat mijn vriend vanavond naar Parijs vliegt. En eigenlijk zou hij morgen al weer terug komen, maar nu heeft hij om drie uur net nog even te horen gekregen dat hij tot dinsdag moet blijven. Lekker handig hij had geen tijd meer om naar huis te gaan en meerdere kledingstukken mee te nemen.
Nu vroeg die lieve schat of ik zin had om van het weekend naar Parijs te komen. Maar toen ik hem vertelde van opa begreep hij wel dat ik dat nog niet wist.
Het is natuurlijk wel leuk om 2 dagen Parijs te doen, maar als het met opa nog niet goed gaat, ga ik toch liever niet...

_________________
Als leed, verdriet en zorgen
je doen vrezen voor morgen.
Verlies de moed dan niet te gauw,
eens wordt de hemel toch weer blauw.

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: mickey op 2001-10-28 12:01 ]</font>

**Geplaatst**: 23-10-01 18:52

Geplaatst: 23-10-01 18:52

heel veel sterkte gewenst voor jou en je opa!

**Geplaatst**: 23-10-01 19:47

Geplaatst: 23-10-01 19:47

ja veeheel sterkte hoor doei

**Geplaatst**: 23-10-01 19:51

Geplaatst: 23-10-01 19:51

Jeetje, wat stinkmodder! Sterkte...

Liefs Joleen

**Geplaatst**: 23-10-01 19:59

Geplaatst: 23-10-01 19:59

He jekkie... tis altijd schrikken als je familie je op je werk belt...
Sterkte ermee!
En als je nog naar Parijs gaat, veel plezier!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-10-01 22:50

Geplaatst door de TopicStarter : 23-10-01 22:50

Ik ben vanavond bij opa geweest. Hij zag er heel slecht uit. Hij blijkt ook nog een zware hersenschudding te hebben. Hij zag er heel slecht uit. Hij is ook al een paar keer weg gevallen.
Ik zag iets in zijn ogen, maar ik kan niet goed beschrijven wat. Er zat niet veel "leven" maar in. Ik denk dat het niet zo heel lang meer duurt. Hij geeft zelf ook al aan dat hij bediend wil worden. (Hij wil sowieso dood. Dat wil hij al dertien jaar. Sinds mijn oma dertien jaar geleden is overleden, hoeft het allemaal niet meer van hem.)
Ik mag het misschien niet zeggen, maar ik hoop voor opa dat hij niet tegen wil en dank in leven wordt gehouden. Hij is 82 jaar oud en ik wil niet zeggen dat je het dan wel mag, maar als iemand al zo lang niet meer wil. Waarom zou je zo'n man dan kwellen en alles uit de kast haalt om het nog even te rekken, omdat de kinderen hem nog niet kwijt willen. Nee, als opa wil gaan, heeft hij mijn "zegen". Hij moet "doen" wat hij graag wil, wie ben ik om hem daarin tegen te werken...

**Geplaatst**: 24-10-01 14:50

Geplaatst: 24-10-01 14:50

Mickey, heel veel succes en sterkte hiermee verder hoor! Is inderdaad heel erg moeilijk en ik ben het met je eens over wat je zegt over je opa. Als hij niet meer wil, laat hem dan ook gaan. Sterkte hoor!

**Geplaatst**: 24-10-01 15:27

Geplaatst: 24-10-01 15:27

Lieve Mickey,
Inderdaad als je opa zelf niet meer wil, wie zijn wij dan om dat tegen te spreken?
Het enige wat je wel kunt doen, maakt niet uit wat hij wil of wat er gebeurt, gewoon zeggen dat je hem vreselijk lief vind en dat je dolgraag zou willen dat dit alles nooit gebeurd was. En een foto in het ziekenhuis bij zijn bed van bijv. oma en ook van zijn kinderen/kleinkinderen en zijn huis of omgeving waar hij graag verbleef de laatste tijd.
Dan is dat toch een klein beetje 'huiselijk vertrouwd gevoel' in zo'n vreemd wit bed in groot ziekenhuisgebouw.
Ik had zelf toen ik in het ziekenhuis lag tijdens borstkanker, dat ik liever een herinnering van thuis had bij me, dan een bos bloemen. Bloemen was ik ook blij mee, maar een brief van een vriendin of een foto van iemand/iets, dat roept iets op in je hart.
Gevoelens, waardoor je harder knokt, of in elk geval telkens weer de gedachte: die denkt aan mij.
En wat dacht je van een leuk vooruitzicht:
"Zodra je beter bent kopen we een paard", zei Peter de eerste avond toen we hoorden dat ik uitzaaiingen had in mijn longen.
Geloof maar dat ik het record 'In snel tempo genezen van kanker' ga verbeteren, ik word kampioen!
En wat je opa ook uiteindelijk zal willen, de gedachte dat de familie hem liefheeft en hem ondersteunt bij alles, doet een heleboel.
Blijf met hem praten, niet alleen over de ziekte, maar ook over kleine gebeurtenissen thuis, het alledaagse. Wat afleiding toch?
Hij heeft trouwens een ontzettend lieve kleindochter, dat scheelt wel... Knipoog

Veel sterkte!

**Geplaatst**: 24-10-01 15:41

Geplaatst: 24-10-01 15:41

he wat rot voor je sterkte met je opa!!!

**Geplaatst**: 24-10-01 17:03

Geplaatst: 24-10-01 17:03

wat naar zeg
toch wel raar van de huisarts zeg!! DIE MAG NOG WEL EEN JAARTJE STUDEREN
als hij denkt dat er niks aan de hand is. en je hebt gelijk wat betreft wie ben jij om hem tegen te houden? als mijn overgrootoma overlijd dan wil mijn overgrootopa ook niet meer verder net als bij jouw opa en oma. ik hoop dat hij tja hoe moet ik dit zeggen de goeie keuzes maakt!

**Geplaatst**: 24-10-01 17:17

Geplaatst: 24-10-01 17:17

Wat een nare toestand allemaal zeg.
Heel veel sterkte in ieder geval.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-10-01 22:45

Geplaatst door de TopicStarter : 24-10-01 22:45

Dank jullie wel voor jullie lieve reacties. Lovers

Toen ik vandaag bij opa kwam had hij al wat meer kleur als gisteren.

Maar toch ben ik er niet helemaal gerust op. Er is iets met zijn ogen, ik kan niet precies zeggen wat, maar het "voelt" anders als de rest van zijn lichaam zegt. Ik kan het niet goed uitleggen, maar ik zie in ieder geval iets aan zijn ogen dat me zorgen baadt.

_________________
Als leed, verdriet en zorgen
je doen vrezen voor morgen.
Verlies de moed dan niet te gauw,
eens wordt de hemel toch weer blauw.

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: mickey op 2001-10-24 22:47 ]</font>

**Geplaatst**: 25-10-01 09:22

Geplaatst: 25-10-01 09:22

Heel veel sterkte met opa meid!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-10-01 13:03

Geplaatst door de TopicStarter : 28-10-01 13:03

Sinds gisteren heb ik het gevoel dat het wel weer goed komt met hem. Hij ziet er weer beter uit en zijn ogen zijn weer net als vroeger. Lachen

**Geplaatst**: 28-10-01 13:24

Geplaatst: 28-10-01 13:24

Ohw, Mickey, wat een goed nieuws! Haha!

Ben blij voor je meis!