Ik kijk ook graag naar hem. Of stap er even zonder zadel op. Hij is dan altijd zo verschrikkelijk braaf. Terwijl het een hete dondersteen is. Als ik dan eens zonder zadel en zonder hoofdstel rijdt, denken mensen dat ik echt gek ben. Maar ik vind het heerlijk. En lekker in de stal luisteren naar etende pony's is idd ook gaaf. Per dag zit ik heel wat uren tussen de pony's en dan ben ik pas echt gelukkig.
Dus ken het gevoel helemaal. Ik geniet bijna elke dag van de pony's. (Bijna, want soms kan ik mijn eigen pony wel wat aandoen, hij is zo vervelend af en toe. Maar als ik dan even hem loslaat, of bij hem ga zitten is het over het algemeen over.)