gisteren vond ik dat ik wel weer lichamelijk zo goed in orde ben om weer werk te gaan zoeken dus daar begon ik mee.ik kwam smiddags thuis met 6 advertenties voor grooms.
met drie daarvan had ik een sollicitatie afgesproken.
vanochtend was de eerste
ik werd aangenomen.
maar op dat moment bekroop mij een naar gevoel
alsmaar als ik aan morgen dacht(dan moest ik beginnen)dan werd ik honds-misselijk.
dat kon toch niet goed wezen wel?
ik heb met veel mensen gepraat.
uiteindelijk heb ik besloten naar mijn intuitie te luisteren en heb de baan afgezegd.
het ging allemaal wel snel zo hoor.
ik ga toch maar werk zoeken in doetinchem,ik wil echt niet van deze stal weg waar ik nu met tinkie sta en na vanmiddag dat nare gevoel van dat ik zou moeten verhuizen en deze stal,dit thuis te moeten achterlaten was ik reuze uit mijn doen.heb de hele dag geen hap kunnen eten.kon alleen maar huilen.das niet normaal als je een baan hebt,dan is het wel spannend maar niet zoals het vandaag was.morgen stap ik naar het uitzendbureau .
ik ben 1 illusie armer.groom zijn is niet voor mij weggelegd.ik kan er beter van blijven dromen.ik wil niet weg hier.dus word ik maar wat anders!ik krijg veel te snel heimwee en ben te gehecht aan mijn plaatsje in de achterhoek.nee dan maar geen groom worden...........anders verlies ik mijzelf denk ik