Afgelopen maandag was het dan toch zover. De dierenarts zou komen om Toon in te laten slapen. Ik zag er als een berg tegenop, was al weken voortijdig in de rouw zeg maar...
Zondag heb ik nog een kort wandelingetje gemaakt met Toon, wandelen vond hij altijd beregezellig.
Maandagmiddag heeft hij nog wel twee zelfmoordpogingen ondernomen door te proberen via het draad uit zijn paddock te ontsnappen om bij het riet te komen. Riet is favoriet!! Daarbij had hij voor het gemak maar een flinke paal uit de grond getrokken en meteen Kaminka ook maar meegenomen bij zijn ontsnapping. Met zijn tweeen ben je meer Dalton dan in je eentje tenslotte!
Gelukkig was hij weer gevangen, waarna hij wederom half in het draad belandde en met een voet in een grote, losliggende boomtak verstrikt raakte die aan de andere kant van het draad lag. Heel apart allemaal... vooral voor Toon, die doet normaal gesproken nooit zulke gekke dingen, daar heb ik een ander paard voor... Ik kwam het hoekje om lopen en zag hem ingewikkeld staan doen met mond vol riet en voet vol boom. Met zijn mond vol was hij evengoed in staat om naar me te hinniken. Of ik effe wilde helpen! Dus ik heb hem bevrijd van een enorme boomtak en hem op stal gezet. Leek me handiger...
De dierenarts, mijn ouders en mijn instructrice arriveerden om een uur of vier. De dierenarts heeft even rustig uitgelegd wat ze precies ging doen en hoe Toon daarop zou kunnen reageren.
Daarna hebben we hem naar een mooi beschut gelegen paddock gebracht, waarna Toon een sedering kreeg waar hij suf van werd. Toen hij suf genoeg was kreeg hij een narcose toegediend waardoor hij uiteindelijk langzaam omviel. Toen kreeg hij de volgende dosering narcose. Toon lag uitgebreid te snurken en wij konden zijn altijd nog heel kleine tandjes bewonderen. Mijn instructrice en ik hebben Toon geprezen om zijn daden, zijn lieve karakter, zijn grote betrouwbaarheid en zijn enorme inzet voor mij. Uiteindelijk gaf de DA Toon een overdosis slaapmiddelen en zagen we hem langzaam wegglijden. Het leven vertrok uit zijn ogen. Dat ogen de spiegels zijn van de ziel was me meteen helemaal duidelijk.
Mijn ouders hadden een zonnebloem meegenomen met een kaart eraan waarop de tekst stond: Lieve Toon, heel erg bedankt voor al die mooie jaren die je Mieke gegeven hebt. Ontroerend vond ik dat, vooral omdat mijn ouders helemaal niks met paarden hebben en tot afgelopen maand niet eens Toon en Kaminka uit elkaar konden houden. Heel lief.
We hebben Toon toegedekt met twee dekens, de zonnebloem bij hem neergelegd en nog een heel tijdje bij hem gezeten en over hem gepraat.
Het was een prachtig afscheid, veel mooier dan ik me had voorgesteld. Geen drama met een vechtend paard wat in paniek is. Echt letterlijk slapen en niet meer wakker worden.
Ik zou deze keus onmiddellijk opnieuw maken als ik weer voor zou staan.
Ik zal Toon verschrikkelijk missen, dat weet ik zeker. Ik kende hem al negen jaar, helaas is hij maar drie jaar in mijn bezit geweest. Hij was heel speciaal, niet door zijn geweldige sportprestaties of zo, maar gewoon om wie hij was en wat hij voor mij, voor zijn vriend Isard en voor Kaminka betekende en gedaan heeft. Een bijzonder paard dat eigenlijk dertig jaar oud had moeten worden....
Gistermiddag kocht ik de Bit en las een artikel over paarden waarmee eindeloos gedokterd wordt omdat mensen geen afscheid kunnen nemen. Een erg toepasselijk artikel wat me eigenlijk heel goed deed. Ondanks dat ik best weet dat ik de juiste beslissing heb genomen, doet het je toch goed wanneer je zoiets leest.
Ik zal binnenkort nog wat foto's plaatsen, ook van Toon met Kaminka samen.
zobras
Berichten: 6059
Geregistreerd: 23-08-01
Geplaatst: 15-10-03 15:02
Met tranen in mijn ogen je verhaal gelezen!!! Super gedaan....
Ik heb 2,5 jaar geleden hetzelfde doorstaan. Weken in voorrouw gezeten met de telefoon in mijn hand om de laatste afspraak voor inslapen te maken. Het inslapen ging ook bij mij goed en vredig en ben daar erg blij mee geweest. Ook de rust daarna, het weten dat je paard geen pijn meer heeft is een zo belangrijk gevoel. Het gemis van je paard is enorm, dat heb ik nu na 2,5 jaar nog steeds. Maar weet wel dat ik voor hem toen het beste besluit heb genomen, hoe moeilijk het ook was.
Sterkte de komende weken en maanden. Ben erg blij voor je dat de laatste dagen goed zijn geweest en dat je daar prettige herinneringen aan hebt overgehouden. Dat heb ik ook en koester ze nog dagelijks. Weet nog precies wat ik die dag heb gedaan, en heb daar een goede herinnering aan over gehouden.
Sterkte...
Michelle
Berichten: 1652
Geregistreerd: 06-06-03
Woonplaats: otterlo
Geplaatst: 15-10-03 15:03
Fijn dat het zo'n waardig afscheid was.... ik denk dat iedereen hier daar wel voor wil tekenen. Een rustig en waardig afscheid. Helaas heb je het niet altijd voor het zeggen.
Sterkte.
ukkiepuk
Berichten: 4217
Geregistreerd: 15-06-03
Woonplaats: rotterdam
Geplaatst: 15-10-03 15:05
Gelukkig dat het allemaal zo rustig is gegaan, dat geeft je een goed gevoel. Bij mijn paard ging het precies hetzelfde. Het blijft een moeilijke beslissing maar ook een hele dappere Heel veel sterkte.....
mesastamp
Berichten: 3853
Geregistreerd: 16-06-03
Woonplaats: kerkrade
Geplaatst: 15-10-03 15:05
wat fijn voor je ik denk dat veel mensen deze beslissing op dez emanier zouden willen maken sterkte!
Anoniem
Geplaatst: 15-10-03 15:12
De tranen rollen over mijn wangen.
Zoals jij het schrijft is Toon vredig in geslapen op een plek waar hij zich op zijn gemak voelde. Een plek waar hij dus ook rustig kon gaan. Ik ben heel erg blij voor je dat je op deze manier afscheid hebt kunnen nemen van je grote maatje. Dat draagt zeker bij aan het verweken ervan. En jou maatje is nu verlost van zijn pijn en kan nu heerlijk gaan spelen in de groene wei, waar hij weer duo vosbles kan gaan spelen
Ooit, over jaren hoop ik, wil ik mijn Kawa op dezelfde manier in laten slapen zoals jij nu gedaan hebt. Met de rust die er dan is, op zijn eigen plekje.
Sterkte!
Miss_Petit
Berichten: 5447
Geregistreerd: 20-03-03
Geplaatst: 15-10-03 15:21
Echt ontzettend mooi...
Erg knap dat je zo sterk bent, om voor je paard een keuze te maken. En na dit zo te hebben gelezen was het ongetwijfeld de juiste...
batje
Berichten: 10560
Geregistreerd: 18-10-01
Woonplaats: Amsterdam
Geplaatst: 15-10-03 15:27
wat een prachtig einde.. heel veel sterkte de komende dagen, en weet dat je Toon ontzettend geholpen hebt..
Mireille
Berichten: 41893
Geregistreerd: 06-01-03
Geplaatst: 15-10-03 15:38
Wat mooi geschreven zeg, ik word er even stil van. Fijn dat Toon zo'n flinke steun aan je heeft gehad.
Sterkte he
dimmelim
Berichten: 2777
Geregistreerd: 21-02-01
Geplaatst: 15-10-03 15:46
Wat fijn dat jullie zo goed afscheid hebben kunnen nemen van elkaar. Ik heb absoluut genoten van verhalen over hem. Het was een prachtig paard.
Jura
Berichten: 10793
Geregistreerd: 16-01-01
Woonplaats: Veluwe en 't Gooi
Geplaatst: 15-10-03 15:47
Dit is nou helemaal mijn manier van het laten inslapen van je paard, zeker omdat het zo vredig is gegaan. Ik moest lachen om het eerste stukje van je verhaal, hoe ondeugend hij nog was. Een leuke herinnering om aan terug te denken later. Heel knap dat je deze beslissing hebt kunnen maken, er zijn bijna geen moeilijkere dingen om te beslissen. Heel veel sterkte...
Tamara
Berichten: 10443
Geregistreerd: 20-07-01
Geplaatst: 15-10-03 15:50
Fijn dat het afscheid uiteindelijk zo vredig is verlopen, heeft absoluut invloed op het verwerken ervan. Je hebt de juiste beslissing genomen ook al was het moeilijk. Veel sterkte!
Cowgirl
Berichten: 23741
Geregistreerd: 04-03-01
Woonplaats: Drenthe
Geplaatst: 15-10-03 15:50
Wat fijn dat het allemaal zo goed is gegaan .
Ik wens je nog veel sterkte de komende dagen en weken en hou je taai.
Mieke
Berichten: 6925
Geregistreerd: 09-02-01
Woonplaats: NH
Geplaatst door de TopicStarter: 15-10-03 15:56
Heel erg bedankt allemaal.
Dit was mijn kanjer, begin september:
ibikus
Berichten: 20688
Geregistreerd: 15-05-01
Geplaatst: 15-10-03 16:07
Ik heb van de week verschillende malen aan jullie gedacht... Het was weer zulk mooi weer Gelukkig is alles zo voorspoedig verlopen, een mooi afscheid voor een bijzonder paard. Veel sterkte.
geral
Berichten: 3604
Geregistreerd: 25-08-01
Woonplaats: hm niet belangrijk
Geplaatst: 15-10-03 18:24
Heel veel sterkte met het verlies
Ik heb vorig jaar 8 oktober voor mijn oude pony dezelfde beslissing genomen en afgelopen 15 juli voor mijn paard, ik weet dus waar je doorheen moet, maar de herinnering aan je paard gaat nooit voorbij.
Je hebt een goede beslissing genomen, zoals je zelf al aangeeft hoeveel mensen kunnen die beslissing niet nemen en laten een dier lijden
nogmaals heel veel sterkte
Ineke2
Berichten: 33108
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: Spijkenisse
Geplaatst: 15-10-03 18:27
Wat fijn dat het zo rustig en vredig is verlopen zonder paniek of iets dergelijks. Ik las je verhaal met een brok in mijn keel... Heel veel sterkte!
CM_
Berichten: 26904
Geregistreerd: 19-04-03
Woonplaats: Stal Niveau Herpen !!
Geplaatst: 15-10-03 18:35
tranen rollen hier over mijn wangen, ik ben helemaal ontroerd door jou verhaal, heel goed en heel knap van je hoe je het gedaan hebt! en ontzettend paardwaardig! ik weet zeker dat hij jou daarboven ergens in de groene wei heel erg dankbaar is voor de fijne tijd!
Jurga
Berichten: 18554
Geregistreerd: 06-05-01
Woonplaats: Ede/Lunteren
Geplaatst: 15-10-03 18:36
Ook ik zit te huilen bij het lezen van je verhaal. Wat onbeschrijflijk fijn dat alles voor je gevoel zo goed verlopen is. Heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies.
Kido
Berichten: 5332
Geregistreerd: 04-08-03
Woonplaats: Ergens op deze aardbol.....
Geplaatst: 15-10-03 18:48
jeetje meid sterkte erg knap dat jij die beslising heb genomen ik ben op dit moment erg hard aan het denken wat wijsheid is
Jellie
Berichten: 10283
Geregistreerd: 11-07-03
Geplaatst: 15-10-03 19:24
Jeetje, dit zal heeel moeilijk voor je geweest zijn. Krijg ook tranen in mjn ogen bij het lezen van je verhaal. Ik vind het fijn voor je dat het toch allemaal zo prettig verlopen is met het afscheid nemen van je lieverd. Ook lief van je ouders dat ze die zonnebloem voor Toon mee hebben genomen!!! Sterkte.
Barb
Berichten: 12082
Geregistreerd: 24-07-01
Geplaatst: 15-10-03 19:27
ik kan het niet droog houden wat een vredig einde voor Toon. hou je taai ik wens je heel veel sterkte
pebblientje
Berichten: 631
Geregistreerd: 17-04-02
Woonplaats: roosendaal
Geplaatst: 15-10-03 19:32
hoi,ik denk dat mij het een en ander is ontgaan...wat had toon? ik vind het wel een heel mooi verhaal,zo rustig... ik weet niet of iemand het verhaal van Barbara heeft gelezen in de Bit... maar toen moest ik echt vreselijk huilen,ik dacht aan 5 jaar terug,en aan het afgelopen jaar,dat ik ,als ik naar de VA had geluisterd,ook mijn paard had af kunnen laten maken.gelukkig voor mij en voor Tim en Peb is dit niet gebeurt,maar je ziet,er zijn paarden waar het onvermijdelijk is. veel sterkte,ik hoop dat je veel steun aan je andere pard heb!!!
Maaike
Berichten: 11864
Geregistreerd: 12-01-01
Woonplaats: Apeldoorn
Geplaatst: 15-10-03 20:03
fijn dat het zo is gegaan Mieke, hoe zwaar het afscheid ook is geweest. Ik wil je nogmaals heel veel sterkte wensen en ik hoop dat Kaminka een grote steun voor je kan en zal zijn
Idra
Berichten: 6129
Geregistreerd: 12-10-02
Woonplaats: Kortenaken (Belgiƫ)
Geplaatst: 15-10-03 20:42
Ook ik ben volledig ontroerd door je verhaal... Je zit vol goede herinneringen aan hem, en dat maakt het allemaal zoveel mooier... Veel sterkte gewenst...