Ik heb vandaag een gedichtje gemaakt over een ponytje die ik nog niet zo lang geleden heb verkocht en die helaas aan koliek is gestorven. Ik moet eerlijk zeggen dat ik tijdens het maken wel een brok in m'n keel en tranen in m'n ogen kreeg...
Een ondeugend lettertype, dat past bij jou
……***.., een pony waar ik van hou
Ik wou je laten weten
Dat dat veulen van jou
Nog steeds speels door de wei loopt te keten
……, een pony waar ik van hou
Het ging allemaal zo snel
Waarom bleef je nog niet even
Gewoon nog even op die wrede aarde leven
Het was nog lang niet jouw tijd
Je was pas negen lieve meid
……., een pony waar ik van hou
Had ik je maar nooit verkocht
Weet je dat je vriendje nog lang naar je heeft gezocht
Ze heeft je echt gemist
Ik wou dat je dat eerder wist
Na het veulen herkende jullie elkaar al niet meer
Dat deed diep in m’n hart toch wel zeer
……, een pony waar ik van hou
Maar klein zwart monster
Beloof jij mij…
Dat je er altijd bent aan mijn zij
Want …..,
Jij bent een pony waar ik van hou
*** Op de puntjes stond de naam van de pony, maar die zet ik er lieer niet bij