Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-01-01 16:27

Geplaatst door de TopicStarter : 29-01-01 16:27

Hallo allemaal, ik wil even klagen want ik voel me gewoon vervelend ervan vandaag. Gisteren met Derby(welsh cob ruin 5 jaar) het bos weer opgeweest. En weer op dezelfde plekker persé niet verder willen. Stijgeren, bokken, in zijn achteruit. Geen land mee te bezeilen. Ik word er zo moedeloos van. Ik ben er echt een beetje zat van. Voor de rest is hij heel braaf (op het bokken na), hij is niet bang op die stukken maar echt heel boos, het wit voor zijn ogen. En ik moet persé langs dat stuk om in het bos te komen. En er is echt niets te zien. Geen enge huizen, honden of wat dan ook. Gewoon tussen de weilanden een pad door. Op 2/3 van het pad begint hij ineens. Steeds hetzelfde. En ik heb me sufgezocht hoor maar er is echt niets. Hij is ook niet bang want dan reageert hij heel anders. Hij vertikt het gewoon. Uiteindelijk kom ik er wel maar het duurt gewoon een half uur. En dit blijft maar doorgaan, hij moet het toch een keer zat worden, maar hij blijft bezig. Hoe moet ik dit nu aanpakken. Dus .. niet bang, gewoon echt niet willen, echt narrigheid dus. Vorig jaar heeft hij het ook een periode gehad, ineens was het over (ook zomaar) en nu de laatste 4 keer is het weer hetzelfde. Ook met een ander paard erbij wil hij niet. Het boeit hem nl. niets als een ander paard uit zijn gezichtsveld verdwijnt dus dat schiet ook niet op. Misschien heeft iemand een idee wat ik nog eens kan proberen. Sorry voor het gezeur maar ik wordt er echt moedeloos van, en ik weet bij voorbaat al dat het weer gedoe gaat worden. En echt niets lijkt te helpen, aardig zijn, geduld, zweep, aan de teugel aan het werk houden, lange teugel laten, in zijn achteruit laten lopen. Of zou het gewoon zijn leeftijd zijn, beetje puberig. Hopeloos geval...
Ik ben in voor alle tips!!!!

**Geplaatst**: 29-01-01 16:31

Geplaatst: 29-01-01 16:31

nee niet zeggen dat t een hopeloos geval is! T komt wel weer goed joh!
Misschien kan je proberen m eerst aan de hand mee te nemen dat hele weggetje? ik weet niet hoe hij is, misschien is dit wel helemaal de verkeerde oplossing hoor!
Anders als hij achteruit loopt en hij stopt daarmee, laat m dan nog een stuk doorlopen achteruit. dan is de lol er snel af voor ze en willen ze wel vooruit.
Verder zou ik t ook niet weten....
succes ermee
grtz Maaike

**Geplaatst**: 29-01-01 16:44

Geplaatst: 29-01-01 16:44

Dat lijkt mij ook. Een heel eind achteruit begint toch op den duur vervelend te worden. Juist wanneer hij niet meer wil, moet hij nog verder. Succes ermee!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-01-01 16:49

Geplaatst door de TopicStarter : 29-01-01 16:49

Tja, dat heb ik ook al geprobeerd, hele einden in zijn achteruit, maar dat is nu eenmaal één van de dingen die hij heel goed kan, dus pest ik hem daar blijkbaar niet mee, want dat boeit hem dus ook niets (grrr).

**Geplaatst**: 29-01-01 16:52

Geplaatst: 29-01-01 16:52

jammer jammer jammer!!! lijkt mij dat het hem op den duur toch gaat vervelen of niet?? maakt niet uit hoe lang hij loopt, ik heb een keer in een boek gelezen dat mensen ook zo'n probleem hadden met een merrie en die hebben ze eens 3 km (!) achteruit laten lopen. toen was de lol er wel af.....
grtz Maaike

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-01-01 16:55

Geplaatst door de TopicStarter : 29-01-01 16:55

Oeps, 3 km, nee dat heb ik nog niet gedaan --> optie misschien? Het probleem is er ook nog eens bij (ja zo makkelijk is het allemaal niet) dat het om een redelijk smal pad (2 mtr?) gaat met aan weerskanten sloten/greppels. Soms is hij zo boos dat hij door mijn been loopt en zo met zijn kont de sloot indraaid. Levensgevaarlijk hoor. Op het moment dat ik dan even niets doe staat hij stil maar zodra ik weer iets been aanleg hup weer die slootkant in. BAALEH! Maar voor de rest is hij harstikke lief hoor en heb ik geen kind aan hem maar dit is gewoon wel een errug lastig spel van hem.

**Geplaatst**: 29-01-01 17:00

Geplaatst: 29-01-01 17:00

tja das minder met die sloten..... Hadden wij eerst ook last van met Sabina (verz pony). Die liep achteruit als ze nog nauwelijk het erf af was. aan beide kanten van de straat is dan ook een sloot, en Sab is dus een keer met dr achterbenen de sloot in gelopen terwijl een vriendin van mij er op zat!! gelukkig niets ergs gebeurd, maar je schrikt wel. Daarna hebben we dr geen problemen meer mee gehad.
staan er bomen lang dat weggetje?? misschien kan je ruim voordat je erlangs moet een touw tussen die bomen spannen zodat Derby er niet tussendoor kan. wel t touw weer weghalen natuurlijk, anders wordt t misschien gejat.
grtz

**Geplaatst**: 29-01-01 17:05

Geplaatst: 29-01-01 17:05

Hoi Erika,
ik heb dirzelfde meegemaakt met een paard dat ik reed voor een ander. van de ene op de andere dag was hij niet meer voorbij een bep. punt te krijgen ( reed hem al een jaar en ook daar nooit problemen gehad).
Hij steigerde zelden, maar toen dus wel, als ik hem er langs wilde sturen. Op een gegeven moment ging hij steeds banketstaaf trucs uithalen, om maar vooral niet daar langs te hoeven; steigeren met een mega bok er achteraan, opeens omdraaien en als hij de kans kreeg ( na 1 keer niet meer, maar dat hij weer iets anders op) zo snel mogelijk weg, aan de kletter.
Normaal was t best een braaf paard, ietwat flegmatiek, maar niet gemeen ofzo. Later ging hij de sloot in, zijwaarts of achterwaarts, en dat ging vrij makkeijl want het is een smal weggeteje met aan 2 kanten sloten.
Toen we 1 keer dreigden 'om te kiepen' ben ik er maar afgesprongen ( tegen alle principes in, maar veiligheid boven alles) en heb hem uiteindelijk aan de hand meegenomen. Toen liep hij braaf met me mee. Vanaf dat moment bleef hij wel rot doen bij dat punt, ook als ik verderop weer opsteeg wilde hij het liefst zo snel mogelijk naar huis . dat vond ik dus niet zo tof, want tijdens het opstijgen ben je eigenlijk het meest kwetsbaar vind ik. Altijd wel, maar zeker op een paard van ca. 1.75!
Later, na vele weken, ( hij was nauwelijks nog hanteerbaar als je erop zat, maakt niet meer uit waar), bleek dat hij een zware peesblessure had, iets waar hij volgens de arts in het begin nog niet veel van hoefde te voelen, maar naarmate hij meer gelopen had en moest werken, ging dat opspelen.
Day werd dus steeds erger, dus daarom ging hij later ook bij het opstappen al meteen rot doen. het gekke is alleen dat hij nooit kreupel heeft gelopen, wel heeft hij tig jaar eerder last gehad v/e blessure aan dat been.
Dit alles verklaart voor mij een hele hoop omtrent zijn gedrag, ook al dacxht zijn eigenaresse in het begin van de rottigheid nog dat hij me uitprobeerde ( na een jaar. zonder problemen overal rond te rijden..??) en ik hem vooral moest aanpakken..
Ik zou het in jouw geval ook aan de hand proberen en verderop weer opstijgen, kijken wat'tie dan doet. Blijft hij dan rot doen, ongeacht waar je bent, houd hem in de gaten zou ik zeggen, zodat je alle mogelijke risico's op blesure of ongemakken hebt uitgesloten!
Misschien moet hij vanaf dat punt gaan werken en voelt hij de bui hangen?
ga eens een andere kant op en kijk dan wat hij doet.
succes.. ik ken het probleem en weet hoe rot, hulpeloos en wanhopig je je kan voelen. Ik kreeg op een gegeven moment opmerkingen naar mijn hoofd van voorbijgangers ( als we weer 'es bijna in de sloot stonden, of hij bleef springen/bokken op de plaats..), dat ik dat paard niet moest rijden, want die zou veel te gevaarlijk voor me zijn, ik kon hem niet aan, etc...
daar word je ook niet vrolijk van..
madelein

**Geplaatst**: 29-01-01 17:07

Geplaatst: 29-01-01 17:07

tja volgens mij maakt ie er ook gewoon een spelletje van. Het is wel moeilijk op te lossen denk ik. misschien dat iemand een keer kan meelopen. En dan hem een tik op zijn billen geeft. Of hem een beetje opjaagd

ik zou het ook niet echt weten. zeker omdat je alles al geprobeerd heb.

hey! maar kan je daar niet omdraaien en dan gewoon achteruit gaan er langs lopen?

Heike

**Geplaatst**: 29-01-01 17:17

Geplaatst: 29-01-01 17:17

Wat doet hij als je van de andere kant komt? Doet hij dan net zo vervelend bij dat punt? Dan kan het toch iets zijn wat hem niet aanstaat. Een bepaalde geur kan een paard erg kwaad maken. Toen ik een keer langs een begraafplaats reed waar waarschijnlijk net iemand begraven was, werd mijn vorige paard helemaal kwaad: bokken, stijgeren, omdraaien en dat alleen omdat er een "dode" lucht hing.
Of heeft hij misschien een nare ervaring gehad op die plaats?

Succes ermee

**Geplaatst**: 29-01-01 18:07

Geplaatst: 29-01-01 18:07

Een oude instructeur van mij had een paard wat niet langs dode beesten wilde gaan misschien is het zoiets. In ieder geval succes.

**Geplaatst**: 29-01-01 18:11

Geplaatst: 29-01-01 18:11

Het kan zijn, zoals Lisette zegt, dat er een luchtje hangt. Iets wat jij niet ruikt en je paard wel. Isolda wilde soms niet langs een bep. punt. Dat was bij wat bosjes en later bleek dat achter die bosjes een hele vieze container stond. Ze wilde daar dus alleen niet langs als de wind uit een bep. hoek kwam. Maar goed daar kwam ik later pas achter...

Het kan ook pubertijd zijn of dwarsigheid. Isolda had uitgevonden dat als je heel snel omdraaid en vervolgens op het randje van de sloot gaat balanceren, je ruiter angstig word en je wel naar huis laat lopen...
Totdat ik woest werd en een stuk of drie keer in de sloot beland ben, met Isolda en al. Toen was ze er snel vanaf! Maar goed, dat was wel wat link.
Je kunt afstappen en er langs lopen, maar ook daar kan je paard gebruik van gaan maken.
ZO van: als ik stop, stapt zij af en dat scheelt!
Je kunt ook vroeg weg gaan, naar dat punt rijden en daar net zo lang volhouden tot je paard er zat van is. Bij mij duurde dat een keer een half uur. Maar toen ging ze!!
Maar ja, als je paard de hele middag volhoud en het wordt donker... Heb je weer een probleem.

Ik denk/ hoop voor je dat het de pubertijd is. Isolda heeft ook z'on zetje gehad en nu is het over. Maar ja, daar heb je niets aan, je wilt NU lekker rijden!!
Ik wens je veel succes! En dat je veel geduld en moed mag hebben!!

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: jantina op 2001-01-29 17:12 ]</font>