Gister zijn we naar Katwijk geweest. 's Ochtends eerst wat gegeten, paardjes
ingeladen en vertrekken maar. Onderweg hebben ze flink staan rommelen, erg
vervelend, maar t schijnt een vloek te zijn die op ons rust: we hebben echt
nooit paarden gehad die heel normaal de trailer opgingen, er op stonden en
eraf kwamen. Er was altijd wel iets mis. Joop had de bibbers, Hamara deed
een wedstrijdje platdrukken, Hercules laat zich vallen, Vol kwam er niet
uit, en nu stampen ze alledrie als gekken. Maar goed, na een ritje dat van
tijd tot tijd toch wel rustig verliep kwamen we aan op de parkeerplaats.
Hercules is de eerste keer dat hij weer in Katwijk kwam (hij heeft er jaren
gestaan) uit zijn bol gegaan (stond te gillen in de trailer). Nu hielden ze
t rustig. Voltrack kwam van de trailer en wist dat er iets 'mis' was. Het
rook raar, en achter die rare zandbulten zat niks. Toen hij t strand zag
voelde ik m al twijfelen, toen we er eenmaal liepen wist hij niet wat hij
nou moest doen. Van gekkigheid deed hij redelijk normaal. Hercules echter
was heel erg opgewonden. Toen Voltrack de golven hoorde 'omvallen' schrok
hij zich een ongeluk: WAT EEN KABAAL. Hij kroop zowat in Hercules. Nadat hij
doorhad dat t normaal was (maar niet minder eng), kon ik m in een
binnenmeertje manouvreren. Waar hij dus het water keihard hoog opspatte, er
zelf van schrok en een rare sprong nam. Ik lag ondertussen dubbel en t is
een wonder dat ik geen nat pak haalde! We zijn maar gaan draven en Voltrack
kwam langzaamaan los. Hij accepteerde het gebulder, de mensen, de honden, de
maffe Hercules. Een dik uur zijn we gereden. Ver voorbij Noordwijk. Daar was
een stuk waar de zee wat rustiger was (door een zandbank). Hercules liep
ongeveer direct heel makkelijk de branding in (had hij nog nooit met ons
gedaan). Voltrack liet zich er zelfs achteruit niet inparkeren. Dus maar
weer terug. Lekker gegaloppeerd. En Voltracks gas ook even opengedraaid. Hij
bleef heel rustig en houdbaar, Hercules vond het alleen wel nodig om
moeilijk te doen, dus maar gewoon rustig doorgereden. Voltrack liep tegen
het eind weer gewoon op zijn eigen benen en vond t nog wel spannend, maar
lang niet meer zo eng als in t begin. Dus toen we mijn moeder en zusje weer
tegenkwamen (die hadden schelpen gezocht) heb ik m echt in de branding
geparkeerd. Achteruit, zodra hij water voelde ging hij als een speer
achteruit omdat hij even niet wist wat hij moest doen. Daar kwam snel
verandering in toen vlak achter hem een golf omdonderde. Hij schoot als een
speer vooruit, en Hercules deed ook nog even mee (die had eromheen
gedraald). Ik lag weer dubbel, mijn moeder en zusje vonden het ook
hilarisch, en de andere strandbezoekers keken heel raar. Voltrack is een
duveltje uit een doosje he... Weer op de trailer en naar huis. Voltrack had
weer een avontuur beleefd, en vanochtend was hij supermak, deed alles wat
mijn zusje vroeg. Volgende week endurance op t strand met mijn zusje, en ik
geloof wel dat t gaat lukken. Hij wordt helemaal niet zo gek als we dachten,
dus kan mijn zusje er ook wel mee rijden. Daarna gaan we vaker op t strand
rijden. 't Is echt geweldig, maar wel 2 uur met de trailer, dus toch een
hele opgave. Maar ik heb weer flink wat lol gehad, ben toch wel blij met die
idioot, daar kun je tenminste écht mee lachen!