We wilden ff Eef bespioneren en gingen dus de bosjes in achter het koeienstalletje naast de bak. Toen ik terug ging, en weer achterom keek kreeg ik de schok van me leven...
Daar laggie... onze lieve Droppie... Dood...
Ik kon het niet geloven, barste in tranen uit en riep snel mariska, die zich helemaal wezeloos schrok van mijn reactie...
Droppie was zeker al een paar weken dood, de geur was vreselijk, en naar hem kijken durfde we niet...
Het enige wat ik na een tijdje kon uitbrengen was: ********! Voor de 'kippennaaier' ofwel stroper en eendenvoerder die vaak komt voor de eenden. Hij had eerder al eens gezegd dat ie overlast van de katten had... Ik verdenk hem dus sterk!! Helaas zal ik er nooit echt achterkomen.
Droppie was harstikke gezond! Harstikke lief, harstikke fit! Die kreeg je echt niet zo maar kapot hoor! En een kat die weet dat hij overlijdt zoekt een stil plekje op, wat die niet echt was!
Hij is vast vergiftigd ofzo... Helaas zullen we het nooit weten...
We hebben onze moed verzameld, en hebben hem begraven. Het was zeker geen prettig werkje, omdat we hem ook moesten verplaatsen. Het aanzicht was afschuwelijk... Dat was ooit onze lieve kat...
Nu ligt hij gelukkig rustig onder de grond, in een laagje stro...
Ik ben er echt kapot van... Heb koppijn en ben gigantisch misselijk...
Broertje zal waarschijnlijk hetzelfde lot zijn ondergaan... We hebben nog rond gezocht in de bosjes, maar hebben haar niet kunnen vinden. Die zal ook wel dood zijn...
Arme Droppie...
Vriend, we missen je, rust zacht...
