't was idd erg afzien zo lang niet rijden, vooral ook omdat ze op het laatst van de zwangerschap toch ook weer goed aangekomen was, en ik er in principe weer op kon. Ik heb het er toch maar niet op gewaagd...
Ik had nergens last van, of het moest tijdens de draf al wezen dat ik het idee kreeg dat ik moest plassen. Ik denk dat ik de laatste dagen meer last had van de dikke maandverbanden dan dat mijn onderkant echt nog pijnlijk was....
Vandaag wordt het met rijden niets, maar morgen wil ik het er toch weer op wagen. Ik mag de eerste tijd van Marc ook niet alleen (gaat ook moeilijk met de kleine...). Lief he, dat ie zo bezorgd is!