Vanmorgen werd ik gebeld door de dierenarts. Er is een EMG scan genomen van Jerai. Haar zenuwen geven geen goede seinen meer door aan de spieren. Hierdoor breekt ze haar spieren af.
Dit in combinatie met de symptonen die ik eerder omschreven hebt, geeft een hele slechte prognose.
Of Jerai EMND heeft, kan nog niet met 100% zekerheid vastgesteld worden, alles duidt er wel op, een spierbiopsie kan echt uitlsuitsel geven. Zo'n onderzoek kost echter een hoop tijd. Tijd die ik haar niet meer wil geven, ze is er te slecht aan toe. Bovendien is het vrijwel zeker.
Verder is ze ook aan 3 benen kreupel, wat weer niet bij EMND hoort, het lijkt erop dat ze in de schouders net zo'n ontsteking heeft als vorig jaar. Aan het achterbeen weten ze het niet, dit zou verder onderzocht moeten worden.
Ik heb echter overlegd met de dierenarts, de prognose is slecht, Jerai is heel ziek, ze heeft heel veel pijn.
De problemen met de zenuwen zijn niet te genezen, ze gaat te snel achteruit. Er is nu nog een schaduw over van de pony over die ze vroeger was, ik wil niet doorgaan tot ze dat niet eens meer is.
Vanavond was ik bij haar, haar spieren trillen, ze valt om, kan niet lang op de benen staan, kan zich niet oriënteren.
Ik heb dus besloten Jerai in te laten slapen. Het heeft lang genoeg geduurd, ze heeft teveel gehad, het ziet ernaar uit dat ze hoe dan ook ongeneeslijk ziek is, alles is al geprobeerd en onderzocht (op de biopsie na, maar de dierenarts vond het eigenlijk niet nodig, het is wel duidelijk zo).
Ik heb wel besloten dat als Jerai overleden is er een sectie op haar verricht mag worden. Dat wilden de artsen ook graag. Misschien gaat ze dan niet helemaal voor niks, en kan een ander paard in de toekomst wel geholpen worden.
Ik heb hier goed over nagedacht, het besproken met de artsen, en met mensen die Jerai kennen. Ik ga haar vreselijk missen, wil haar eigenlijk niet laten gaan, maar voor Jerai is dit het beste.
Het meest waarschijnlijk is nog dat er ook iets mis is met haar immuunsysteem.
Voor Jerai,
Vreselijk oneerlijk was de verhouding,
Van jouw sterke geest in een zwak lichaam,
Dat eigenlijk al langer niet meer kon,
Door jouw bijzonder sterke wil,
Leek het alsof je altijd overwon.
De oorlog kon je helaas niet winnen,
Ook al won je wonderbaarlijk vaak de strijd,
Achteraf weet ik dat je eigenlijk al verloren was,
Je won alleen maar meer tijd.
Wat jou langzaam van binnen verteerde,
Had je nooit kunnen bestrijden,
Ondanks je dappere verzet was je lot reeds bezegeld,
Je zou alleen maar meer gaan lijden.
Met pijn in mijn hart heb ik moeten beslissen,
Je voor altijd te laten gaan,
Om je voor nog meer ellende te behoeden,
Komt er een einde aan je bestaan.
Lieve Jerai, het is klaar, het is over,
Je bent moe, je mag gaan rusten,
Zoals je duidelijk laat merken te willen,
De strijd is gestreden,
Het leed is geleden.
Je lichaam sterft,
Je geest zal leven,
In mijn hart en gedachten,
En bij alle anderen,
die je jouw onvoorwaardelijke liefde hebt gegeven.
Ik wil iedereen op bokt, bij mij op stal en in mijn omgeving bedanken voor alle steun die Jerai en ik gehad hebben.
Laatst bijgewerkt door Ptries op 18-07-03 23:33, in het totaal 1 keer bewerkt