Het was echt aan het stortregenen en ik besloot om niet eerst te mesten maar om meteen de paarden te redden, die krampachtig met de kont in de regen stonden en tegen elkaar aan stonden om iets beschutting te krijgen.
Nou ik heb het geweten... De ruin wilde niet mee, want dan moest hij met zijn hoofd in de regen, en je wilt niet weten hoe hard het regende, je hoorde gewoon niets meer, zo hard ging het tekeer. Hij verzette zich maar uiteindelijk slaagde ik erin om hem mee te sleuren. Ik liet de paarden in draf naar de stal gaan. Toen alles veilig in de stal stond heb ik eerst mijn jas uitgetrokken en opgehangen. Daar lag meteen een plas onder. Wat was ik blij dat ik sinds een paar dagen groene rubberen laarzen heb!
(ik word al geplaagd dat ik ook een boerin aan het worden ben en je moet ze bij mij in de flat eens zien kijken 
)Ik was doorweekt, en ik ben al niet lekker, dat word wat morgen op mijn werk! Maar wat ik erger vond, de paarden waren ook drijfnat en ze stonden te trillen, niet normaal. De laatste keer dat ik Razinda zo heb zien trillen was toen ze 42 graden koorts had en meer dood dan levend was. Ik heb het zweetmes eroverheen gehaald, Jur een wollen dekentje op gedaan (en later weer af gedaan) en de rest met stro geprobeerd wat droog te wrijven. Paarden lekker gevoerd en toen ik wilde gaan mesten kwam net mijn stalgenoot aan en die heeft toen snel de boxen gedaan.
Ik kon helaas niet meer rijden of longeren want het bleef maar regenen. Ik was dus alweer vroeg thuis.
Dan mis je een binnenbak wel hoor...
