Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-07-03 13:23

Je eigen beperkingen kennen....

Geplaatst door de TopicStarter : 16-07-03 13:23

Ik heb het dan over je beperkingen van je eigen rijkunst/stijl Lachen

Ikzelf loop regelmatig tegen de muur aan met mijn beperkingen, dan weet ik geen oplossing of hoe ik het anders kan aanpakken. Kleine dingetjes vaak, die leiden tot grotere problemen. Bij mijn eigen paard leidt dit al tot problemen af en toe, maar dan is er ook nog het feit dat ik wel eens op andere paarden rijd... Ik ben oa veel bokkers afgereisd het afgelopen jaar en ik weet zeker dat eenieder het wel opgevallen is dat mijn rijkunsten tegenvallen, maar dat men gewoon niets heeft gezegd.

Ik lees vaak dat men mij wel goed vindt rijden, als men foto's heeft gezien. Ik sta dan toch echt elke keer weer verbaasd, want dat is toch echt niet zo Lachen

Ik ben maar een simpele beginner, met veel beperkingen!

Nu heb ik al meerdere jaren lesgehad, de eerste jaren pakte ik alles snel op en nam alles aan.. Toen kreeg ik een eigen mening en nam bij verschillende mensen les, opzoek naar de juiste instructeur...

Bij ruiterschool Liesbosch had ik uiteindelijk een goede instructeur gevonden, Ad van beek, springruiter/instructeur. Dit klikte goed en in de groeps en priveles ging het steeds beter.

Toen kocht ik mijn eigen paard en ging naar een pensionstal, ik heb er wel over gedacht om lessen te blijven nemen bij Ad van Beek, maar met mijn eigen paard zou dat niet gaan en dubbele les kon ik toen niet betalen.

Ik ben toen overgestapt naar western en geleidelijk aan is mijn eigen paardje daarvoor beleerd en konden we samen privewesternlessen volgen

toen gingen we wegens studie naar Dronten en was westernles geen optie meer... Ik besloot in mn uppie verder te gaan en dat leidde tot botsingen... Ik heb toen hulp gekregen van een stalgenoot en ben were teruggevallen op de Engelse rijstijl, een motivatie hiervoor was ook nog dat er een onderlinge wedstrijd na zat te komen voor school en daar een B-proefje bijzat...

Maar het klikte weer niet, de instructie was niet slecht, maar ik was niet tevreden. Een eis voor instrutie voor mij is dat er op mij gelet wordt, mijn handelingen en houding, vaak blijft het echter bij het resultaat dat het pard laat zien en dat het niet uitmaakt hoe je t voor mekaar krijgt (even simpel gezegd)

Ik kom daarom vaak in situaties bij andere paarden dat ik niet weet hoe ik het aan moet pakken en dat is dan duidelijk te merken... Het leidt jammer genoeg ook vaak zat tot in de mond rukken om de eigenaresse/eigenaar tevreden te stellen omdat t op mij vaak overkomt dat ze hun paard aan de teugel willen.. terwijl dat voor mij absoluut niet hoeft eigenlijk...

*veegt even wat zweet van het voorhoofd, jeetje wat is het heet hier...*

Nu vraag ik niet perse om commentaar, als je het geeft is het natuurlijk niet erg Lachen

Maar ik vraag me af of jullie je eigen beperkingen ook kennen en ook zo'n moeite hebben om goede instructie te vinden die op jouzelf let?

Laatst bijgewerkt door snowdon op 16-07-03 13:43, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-07-03 13:36

Geplaatst: 16-07-03 13:36

Ik ken mijn beperkingen denk zo'n beetje wel, en anders verzin ik er altijd wel een paar bij Haha!

Mensen kunnen bij mij 100 keer zeggen dat mijn zit goed is en dat het toch allemaal zo erg niet is, als ik dan naar andere kijk heb ik zoiets van help!!! Het komt nooit meer goed met me Haha!

In de vakantie vlak voor ik 11 zou worden hebben we een maand een paard geleast op de camping.
Tranen met tuiten toen die weer wegmoest...Sandy...we hadden elkaar zo verwend dat ze niet eens meer met haar eigenaar mee wou naar huis, reageerde niet meer op het fluitje.
Ik moest haar met mijn roodbehuilde hoofd roepen anders kwam ze gewoon niet *en dat is moeilijk...*

Vanaf mijn 10de rij ik paard, eerste jaar op een manege, jaren daarvoor wel op de kinderboerderij maar niet serieus.
Op mijn 11de kwam Amber mijn leven binnen, een 3 jarige merrie waarvan gezegt werd dat ze 4 was...helaas al komt de leugen nog zo snel....ze was dus drie.

Op haar heb ik onwijs veel geleert.
Ik lesde met haar 2 keer in de week, waarvan de ene keer in een groep was wat me niet zo beviel omdat de insctrice pas naar ons om begon te kijken toen bleek dat mijn paard ook luxe kon lopen....
De priveles was geweldig, strenge instructrice waar ik heel veel van geleert heb.

Maar ik weet dat ik op de ene kant zelf al meer gespannen rijdt dan op de andere kant.
Afentoe ben ik zo nerveus dat ik 1 en al brok spanning op mijn paard ben, dat gaat wel over na een paar minuten, maar het is er wel.
Niet eens angst maar gewoon alle spanning en zenuwachtigheid, je wilt het toch allemaal goed dan toch?

En ik zal waarschijnlijk nooit perfect worden, maar heb wel lol met mijn knol Haha!

**Geplaatst**: 16-07-03 13:45

Geplaatst: 16-07-03 13:45

beperkingen zijn er om te kijken of je die kan verbeteren en je bent nooit uitgeleerd dus zolang je maar goed les kunt krijgen om wat aan die beperkingen te doen moet het wel lukken.

Maarja dat goede les.
Geloof mij ik ben ook druk opzoek.
Ik heb een tijd van instructie naar instructie gezworven en toen maar 2 jaar geen les gehad.
bij mijn vorige instructeur heb ik eindelijk goed les gehad dat wil zeggen voor die tijd leerde ik hangen,vasthouden en zagen.
daarna leerde ik eindelijk de echte basis.
maarja dat is het enige wat nu dus redelijk goed is.
de puntjes op de I missen.
Ik ben te lang bij mijn vorige instructeur blijven hangen de puntjes waarvan ik dacht dat ze op de I stonden zijn niet goed en voornamelijk scheef.
Ik ben dus weer opzoek naar instructie maarja vind maar iets er word (nu ik verhuisd ben) hier weer onwijs veel met hand gereden veel vastgehouden en dat is iets wat ik echt niet meer wil.

zaterdag rijd ik voor de 2de keer mee in een clinic van tyrza hier op bokt een manier die ik heel erg fijn vond en die je gewoon te plekke zag werken.
maarja vind maar iemand hier in de buurt.
DFus ik ben druk opzoek pik hier en daar via de clinics een lesje mee en ben verder zoekende

**Geplaatst**: 16-07-03 13:48

Geplaatst: 16-07-03 13:48

ik weet nog wel een aantal goede instructeurs nimber, maar helaas niet bij jou in de buurt!

**Geplaatst**: 16-07-03 13:54

Geplaatst: 16-07-03 13:54

Een hele goede instructeur is Dhr J. van Doorn, klassiek instructeur.
Komt een keer per twee weken naar Drenthe maar reist door heel Nederland
en a.s. Zondag is het weer zover dan is hij weer in de buurt van Zuidwolde
hangt wel een prijskaartje aan van zestig euro per uur
Maar ja je kan er dan ook wat mee.
Interesse even PB

**Geplaatst**: 16-07-03 14:00

Geplaatst: 16-07-03 14:00

Ik vind het heel belangrijk dat je je eigen beperkingen kent en durft toe te geven. Ik had het daar toevallig gisteren nog met iemand over.

Het verhaal is als volgt:
Iemand heeft een ouder manegepaard gekocht, maar kan er niet mee bereiken wat ze wil. Hij is tamelijk flegmatiek en je moet er echt aan werken wil je hem aan de praat krijgen. Zij krijgt er zeer weinig uit iig.
Ze wil nu een ander paard kopen. Dus ik dacht; die zal wel een ervaren (wedstrijd)paard kopen, waar ze van kan leren. Nee hoor, gaat ze bij een 3-jarige kijken die net onder het zadel is.

Ik vind, dat als je al een keer op je bek bent gegaan door een ongeschikt paard te kopen, je dan eerlijk voor jezelf moet zijn en moet zeggen; wat kan ik, wat wil ik bereiken en hoe kan ik dat bereiken?

**Geplaatst**: 16-07-03 14:02

Geplaatst: 16-07-03 14:02

Beperkingen? Waar?
Ik heb het er wel eens over gehad met mijn instructeur, ik vond dat ik niet verder kwam omdat mijn houding & zit niet optimaal waren. Volgens hem was ik veel te ver vooruit bezig, die houding & zit moeten nog komen. In de zin van dat ik daar echt eens aanwijzingen voor krijg, nu allen wat 'hakken laag' en 'achterover'. Is het dan niet verbeterd? Juist wel, eerst kon ik in een uitgestrekte draf niet fatsoenlijk zitten, óf ik stuiterde eruit óf ik zat veels te veel te 'duwen' (walgelijk gezicht vind ik dat) en nu kan ik gewoon zitten en mijn benen redelijk onafhankelijk bewegen en dus ook in een enorme draf (aaaah, valt wel mee hoor) blijven zitten. Ik hoef nu ook niet meer zoals eerst mijn handen te bewegen of juist te hangen om te blijven zitten. En ik zweer t, ik heb er niet 1 keer een fatsoenlijke opmerking over gehad. Echt niet. Enige wat ik in de afgelopen 2 jaar gehoord heb is dat hij zoveel beter loopt als ik doorzit en dus moest ik veel doorzitten. In het begin hield ik dat niet vol maar nu krijg ik het veel beter voor elkaar. Het is nog steeds niet à la Anky en ik ben helemaal niet tevreden over mijn benen (heb ook geen dressuurzadel is mijn huidige smoes), maar af en toe lukt het wel.
Mijn instructeur was echt een toevalstreffer, ik had gigantische ruzie met mensen die het nodig vonden vanaf de grond mijn paard naar achter te slaan oid. Het resultaat was dat hij panisch werd van iemand midden in de bak. Toevallig eens een lesje bij een ander genomen en dat was zo'n eye-opener. Niks geen zweep, geen geschreeuw en hij MOEST niet meer achteruit, we gingen het oefenen. Omdat het echt vreselijk ging als de instructie van het midden af kwam stond mijn instructeur dus altijd in een hoek, waar m'n paard dan ook niet echt langswilde maar toch. Het was echt een draak en ik ben het grotendeels vergeten. Ik hoor af en toe nog opmerkingen over de rodeo's die er vertoond werden (vandaar dat ik altijd zoveel bekijks had). Ik heb nooit een andere instructeur meer gehad (weekje in Portugal Hoge School gereden op een Grand Prix paard, waar ik ook véél geleerd heb trouwens) en nu heb ik een brave sul die nog steeds verbeterd. De laatste tijd liep hij echt prachtig los van de teugel (geen waslijnen, maar ook geen gehang en getrek). Liep ja, want hij vond t weer eens nodig opnieuw te beginnen. Ik heb er járen over gedaan om dat probleem acceptabel te maken en nu was hij voor het eerst los. Het mooie is dat hij dus weer flink vervelend was, maar inmiddels krijg ik m zelf weer losser, perfect is het niet en we rijden even geen zware oefeningen, alleen maar vwnw met stelling en contrastelling, niet te veel verzameling. Ik had nooit gedacht dat het me zou lukken, niet met deze instructeur en niet met de beste instructeur en toch... het lúkt dus wel!
Er zijn een heleboel dingen die je de tijd moet geven, die je niet op een presenteerblaadje aangeboden krijgt. Veel wisselen van instructie, veel voor jezelf rijden (doe en deed ik ook altijd) zijn een crime. Net op het moment dat iemand je een nieuwe oefening moet opdragen is er niemand, heel frustrerend, maar als ik dan even vijf minuutjes goed nadenk weet ik er zo weer tien. Op het moment wil ik graag dat hij perfect gaat lopen en dat ik straks een prachtig paard heb waar ik me niet onzeker over hoef te voelen (dat heb ik nogal eens, want ja, ik rijd geen wedstrijden dus ik bak er waarschijnlijk nooit iets van). Ik weet dat ik een leuk dier heb en dat hij heel goed kan lopen (en dat ook doet zo nu en dan), maar toch, het is geen Z-paard ofzo, ookal zou hij alle oefeningen kunnen...

**Geplaatst**: 16-07-03 14:03

Geplaatst: 16-07-03 14:03

waar heb je een instructeur voor nodig? Wil goed rijden voor jullie dan zeggen dat je je moet aanpassen aan een bepaalde stijl of persoon? Ik ben van mening dat je veel meer van je paard kan leren dan van welke instructeur dan ook!

**Geplaatst**: 16-07-03 14:13

Geplaatst: 16-07-03 14:13

Ik heb heel veel les gehad op manegepaarden in de manegeles. Er waren wel een paar goede paarden, maar dat was helaas een minderheid. Verder wordt op een veelzijdigheidszadel (erg hard) je zit natuurlijk nooit zo goed als dat je op een gewoon goed dressuurzadel rijdt.

Ik heb heel wat instructeurs versleten. Van de meesten kon ik wel eea oppikken, maar de laatste manege instructrice sloot echt totaal niet aan bij wat ik verwacht van les. Dwz ik ga er vanuit dat ik aan het einde van de les het paard beter heb lopen dan aan het begin en dat was daar niet geheel het geval.

Nu met eigen paard heb ik een goede instructrice gevonden. Ik krijg nu 1 keer in de week priveles vnl in de basis. Aan mijn houding en hulpen valt veel te verbeteren. Eerste stap is natuurlijk een bewustwording van wat er fout gaat, tweede stap is het daadwerkelijk verbeteren.

Hoewel mijn instructrice aangeeft dat er over het algemeen 'teveel beweegt' als ik aan het rijden ben is ze niet ontevreden over de manier waarop ik het paard rijd. Voor mij is ook heel belangrijk dat ik een doel heb om naar toe te werken en dat de lat hoog wordt gelegd. Een positieve insteek werkt daarbij beter dan een negatieve. Bij deze instructrice sluit dit goed aan.

Ik ga er van uit dat ik op de goede weg zit. Ik rij regelmatig mn winstpuntjes met wedstrijden en er wordt aan mij gevraagd om 'lastigere' paarden mee te nemen naar het strand. Voldoende bevestiging dus dat ik op het goede pad zit.

Zit ik dan echter op een goed gereden (dressuur) paard van een ander dan voel ik me net zo'n enorme beginner. Aan de teugel rijden 'omdat de eigenaar dat verwacht' doe ik niet. Liever dat paardlief gewoon lekker vlot doorloopt dan dat ik iets loop te forceren (en dat verwacht ik ook van mensen die op mijn paard rijden).

**Geplaatst**: 16-07-03 14:21

Geplaatst: 16-07-03 14:21

Tessala schreef:
waar heb je een instructeur voor nodig? Wil goed rijden voor jullie dan zeggen dat je je moet aanpassen aan een bepaalde stijl of persoon? Ik ben van mening dat je veel meer van je paard kan leren dan van welke instructeur dan ook!

Grappig, maar een instructeur staat ernáást en ziet dus hoe het paard loopt. Bovendien heeft diegene meer ervaring met rijden en weet dus wat je aan hulpen kunt geven (tips en trucs) waardoor jij het beter voor elkaar krijgt. Voor jezelf rijden is echt vreselijk moeilijk, vooral als je geen ervaring hebt. Nee, van mijn paard leer ik niet zo veel, die gaat nl lekker vreten als ik het aan hem over zou laten, daar ga ik niet beter van rijden. Beetje een rare gedachtegang als je het mij vraagt Verward

**Geplaatst**: 16-07-03 14:26

Geplaatst: 16-07-03 14:26

Ik ken mijn beperkingen. Ik merk wel dat ik sinds ik bij de manueel therapeut loop ik een stuk soepeler in mijn romp ben geworden. Dat komt ook ten goede aan mijn manier van rijden. Wat Apple zegt klopt, een goed passend en zittend zadel maakt ook veel verschil.
Rijden is voor mij op dit moment alleen maar bezig zijn met mijn houdingen het loslaten/ontspannen van spieren.

**Geplaatst**: 16-07-03 15:37

Geplaatst: 16-07-03 15:37

Ik denk eigenlijk niet dat je het niet een beperking moet noemen,maar punten waar je aan werken moet..
Ik denk dat iedereen ze wel heeft...
Zo heb ik ook instructrice's gehad die inderdaad keken naar hoe het paard liep,op wat voor manier je hem zover kreeg maakte niet uit..

Ik zit nu ook al bijna een jaar zonder les... Scheve mond

.. Heb gewoon nog geen goede instructeur gevonden die aan huis komt,of ze geven maar tot m2 nivo les ofzo...Ik heb ook geen trailer om ergens heen te gaan..Hier in de buurt zit er wel een maar die is véél te flauw..

Ach, ik en mijn paard zitten nog lang niet vast,ik zit nog steeds goed rechtop...ik zal vast wel aan een aantal dingen veel aandacht moeten besteden(qua houding),maar ik moet eerlijk zeggen dat ik niet echt zou weten aan wat..Ik zoek gewoon verder... Hier niemand in de buurt die eens wil komen kijken Haha!

Groejtes!!

**Geplaatst**: 16-07-03 15:59

Geplaatst: 16-07-03 15:59

Dat ken ik zeker! Maar meer in de zin van als de basis niet goed is wat heeft het dan voor zin? Ik bedoel als ik mijn ledematen niet onafhankelijk van elkaar kan laten bewegen (uuuhhh Cool

) en de balans niet 90-100%goed is hoe kan ik dan ooit iets van mijn paard vragen?? Ik werk haar alleen maar tegen!

Kijk, instructeurs kunnen wel zeggen hoe je houding er uit zou moeten zien (hoofd rechtop e.d.) maar als je balans niet voor elkaar is ga je alleen maar verkrampen om toch die 'goede' houding te krijgen. Hier zou naar mijn idee veel meer aandacht aan besteed moeten worden.

Ik zal wel te kritisch zijn maar ik vind het er echt niet uitzien als mensen er als een kruk opzitten. En ja, ik weet dat iedereen het moet leren!! Als er meer aandacht komt voor balans en het leren voelen van wat een paard onder je doet dan zou dat een heel stuk schelen.
Ten eerste zit je er veel beter op en ten tweede kun je bepaalde dingen voelen/zien aankomen.

Soms ben ik rijden zelf ook zat, voel ik me zo'n stomme kruk.
Misschien moet ik op yoga of ballet om soepel en lenig te worden haha

Helaas heb ik vanwege blessures van de paarden al bijna een jaar niet meer gereden. Moet bekennen dat ik nu wel weer zin heb om te krukken en te stuiteren!

**Geplaatst**: 16-07-03 16:20

Geplaatst: 16-07-03 16:20

ik ken mn eigen beperkingen ook, maar ik heb sinds kort een geweldige instructrice en daardoor zullen de beperkingen wel inkrimpen.
Nadat ik bij een manege had gereden ging m pony ( die serieus niet vooruit te brandenwas) een tijdje naar Rob Koning, die heeft r onder handen genomen, en ik ben er ook heengegaan, wezen logeren en toen kwam ik pas mijn beperkingen tegen, ik merkte opeens dat ik een ongelooflijke beginner was die alles fout had aangeleerd.
Jammer genoeg woont hij in n-holland en is het met de trailer meer als 1 1/2 uur rijden , dat gaat natuurlijk niet, dan zou je met 2 pony's min. 5 uur weg zijn.
Toen heb een instructeur in de buurt gehad, t klikte wel, maar hij hield meer van snelle pony's Lachen

maar hij heeft me wel aan me 2e pony geholpen waar ik erg blij mee ben.

Nu heb ik een instructrice op 20 min. met de trailer wonen, dus dat valt goed mee, ik ben erg tevreden en ik ga echt vooruit.Ik ben blij dat ik bij Rob Koning terecht ben gekomen ( kwam me pony vandaan) want anders had ik nu niet meer gereden(misschien 1x in de week hobbelen in een lesje)En deze instructrice let eerst op hoe je rijdt, gaat dat goed, dan gaat je paard automatisch beter lopen.

**Geplaatst**: 16-07-03 16:23

Geplaatst: 16-07-03 16:23

mn beperkingen zijn iig aardig groot, op die manege heb ik niet geleerd hoe je op t goede been lichtrijd, en met mn pony van 3 1/2 jaar oud die ongelooflijke moeite had en heeft met de galop, toen erg extreem.Moest ik contragalop gaan rijden, tja en t was maar een dom ito beest enzo, de fout werd niet bij de instructie of ruiter gezocht , maar het lag aan het paard.Wat dus niet helemaal het geval, ze is wel langzaam, gemakzuchtig, maar het is geen ito beest.Tis juist een slim dier dat je aan het werk moet zetten.

**Geplaatst**: 16-07-03 16:38

Geplaatst: 16-07-03 16:38

Snowdon:
Als je wat aan je houding wilt doen, moet je heel erg bewust worden van die houding.
Probeer steeds een beeld van jezelf te vormen en blijf voelen en nadenken. Een goede instructeur kan je hier bij helpen, maar alleen kan het ook.
Zadel/optuiging/paard maakt helemaal niets uit, zolang je je bewust bent van je houding en hem ook gemakkelijk kan aanpassen.
Veel instructeurs is juist voordelig, omdat je een variatie aan manieren kunt ontdekken. Gebruik de onderdelen die je aanstaan en ontwikkel je eigen stijl!
Gebruik ook video om een beeld van jezelf te vormen.

Rode draad: Voel en wordt bewust van je lichaam en controleer het!
Probeer het een paar weken en ik denk dat je resultaat zult zien.

**Geplaatst**: 16-07-03 16:59

Geplaatst: 16-07-03 16:59

snowdon schreef:
Maar ik vraag me af of jullie je eigen beperkingen ook kennen en ook zo'n moeite hebben om goede instructie te vinden die op jouzelf let?

Ik heb er zo eentje en ze is goud waard

Ik word eerst 'in positie' gezet en van daaruit wordt er gewerkt. En dat werk kan dan al bestaan uit simpel wegstappen en dat is soms al moeilijk genoeg Clown

Ze let heel erg op mij en als ik het goed doe verbetert het paard automatisch ook. Het rijdt zoveel fijner als je voelt dat je eigen lijf je steeds minder in de weg gaat zitten! Het paard stimuleren, ontvangen wat hij aanbiedt en dat in goede banen leiden, zo min mogelijk doen als het niet nodig is, eens wat doorvragen en strenger zijn als het wel nodig is. Dat ontvangen kan alleen als je zelf een goede, functionele uitgangspositie hebt, dan zit je stevig maar zonder terug te werken. Ze hamert voortdurend op houding en zit en dat werpt z'n vruchten af in mijn eigen rijden en dus ook in het gaan van het paard.

Ik les ook nog bij iemand anders (op het moment even niet) en zij let juist weer veel meer op het paard en minder op de ruiter, ik vind die combinatie erg goed bij elkaar passen, bijt elkaar absoluut niet!

**Geplaatst**: 16-07-03 18:00

Geplaatst: 16-07-03 18:00

Ik herken het wel een beetje. Ik rij nu een jaar of 4 waarvan 3,5 jaar recreatief. sinds een half jaar ben ik gaan lessen omdat ik zelf het gevoel begon te krijgen dat ik stil stond.
Nu heb ik dat gevoel minder omdat ik gewoon bezig ben om het rijden te verbeteren. (een hele hoop verbeteren Lachen

)

**Geplaatst**: 16-07-03 18:25

Geplaatst: 16-07-03 18:25

Sinds ik in de pubertijd een aantal jaren niet heb gereden had ik altijd oeite met mijn balans. Ik was weer gaan rijden, maar de eerste jaren zonder les. Dat was niet verstandig. Met veel hulp van les en een bevriende stalgenoot die ook heel erg op mijn houding lette, is het al wel wer sterk verbeterd, maar nog steeds niet zoals vroeger. Op video ziet het er vaak best goed uit, maar vooral met mijn nieuwe dressuurzadel kon ik echt niet rijden! hele balans weer weg, benen naar achteren, naar voren vallen enz. Mijn pony is nogal "flegmatiek" dus je moet er te hard op werken om hem goed aan het lopen te krijgen, en in draf zit hij ook niet lekker. Helaas nu niet meer zo'n goede vriend op stal Knipoog

dus heb ik gisteren voor het eerst weer een zitles genomen. Op een andere (ook flegmatieke, maar beter zittende) pony, en dan merk je dat je dan echt hard moet werken om de puntjes op de I te zetten, en dat je dan gewoon op dat moment ook tegen je eigen grenzen aan loopt. Ik heb licht x-benen, en kan dus niet zowel mijn knie via binnenkant dijbeen tegen het zadel leggen en dan mijn onderbeen zo om de pony vouwen dat ik met de binnenkant van mijn kuit kan drijven... Fysiek zeer lastig voor mij *LOL*

Het belangrijkste is dat er iemand aan de kant staat die je kan wijzen op dingen die je zelf niet voelt en ziet, zodat je je ervan bewust wordt, en je vervolgens bewust gaat oefenen om het te verbeteren. Daarnaast is goede instructie belangrijk voor het trainen van je paard, en dat is enorm moeilijk. De meesten rijden toch veel met druk, en ja, als je dan les hebt, dan is het moeilijk om het niet te doen als diegene het je opdraagt... (en dan zoek je dus maar weer verder naar een ander)

**Geplaatst**: 16-07-03 20:03

Geplaatst: 16-07-03 20:03

Ik denk dat dit het moeilijkste is van de hele (paarden)sport, je eigen zwakke punten kennen en TOEGEVEN.
Ik ken een hoop mensen die grof gaan doen tegen hun paard omdat ie in hun ogen vervelend is. Ik PROBEER altijd zoveel mogelijk na te denken als iets niet lukt,... wat doe IK fout?? , en dan blijkt het toch altijd een fout van jezelf te zijn. Tuurlijk is je paard weleens zo gemeen om je "uit te nodigen" maar als jij daarop ingaat is dat dus wel je eigen fout.
Ik ben erg blij dat ik de instructrice heb gevonden die ik nu heb. Soms lijkt het alsof ze in het paard kan kruipen. Ze ziet ieder stapje dat je paard doet, en ook waarom ie dat doet. Heel vaak zegt ze: nu denkt ie dit of dat, let maar op, je kunt dit of dat gaan verwachten. En ze heeft er nog nooit naastgezeten. Ik vind het fijn om zo af en toe iemand langs de kant te hebben die ik kan vetrouwen, en die me op mijn fouten kan wijzen. Ik probeer daar dan ook echt iets mee te doen.

**Geplaatst**: 16-07-03 22:09

Geplaatst: 16-07-03 22:09

Ik heb zelf ook veel beperkingen en die kan ik zelf ook niet oplossen. Ik kan anderen wel aanwijzingen geven hoe ze mijn paard moeten rijden, als ze daarom vragen, maar bij andere paarden kan ik dat weer niet. Ik zal dus nooit instructrice worden Tong uitsteken

. Ik ben dolblij met de rijlessen die ik nu heb, elke week RV en om de week priveles van janna van hier.

**Geplaatst**: 17-07-03 10:22

Geplaatst: 17-07-03 10:22

snowdon schreef:
Maar ik vraag me af of jullie je eigen beperkingen ook kennen en ook zo'n moeite hebben om goede instructie te vinden die op jouzelf let?

Er is genoeg goede instructie te vinden, echt waar. Het probleem is alleen dat mensen E15,- per uur wel voldoende vinden voor een lesje. Maar dan moet de instructeur wel aan huis komen. Goed lesgeven is een vak! en daar hangt een prijskaartje aan.

Mijn eigen beperkingen en tekortkomingen ken ik dondersgoed. Bovendien heb ik een instructrice die er ook geen doekjes om windt. Ik maak me ook echt geen illusies en weet dat ik met hard werken en de jusite inzet en instelling het best ver [wat is ver?? Verward

] kan schoppen.

Waar ik moe van wordt dat zijn de verhalen van mensen die meteen de beperkingen van hun paard beginnen op te sommen terwijl die 100% te wijten zijn aan hun eigen onkunde. Dat proef ik hier op Bokt ook veel te vaak. Het ergste is het nog als die ruiters dan ook nog eens menen 'talent' te hebben maar door pech met hun paard of wat dan ook niet verder komen

.

De eerste stap naar vooruitgang is het onder ogen durven te zien van je eigen beperkingen en tekortkomingen.

**Geplaatst**: 17-07-03 10:38

Geplaatst: 17-07-03 10:38

Jippie"]
[quote="snowdon schreef:
Maar ik vraag me af of jullie je eigen beperkingen ook kennen en ook zo'n moeite hebben om goede instructie te vinden die op jouzelf let?

Er is genoeg goede instructie te vinden, echt waar. Het probleem is alleen dat mensen E15,- per uur wel voldoende vinden voor een lesje. Maar dan moet de instructeur wel aan huis komen. Goed lesgeven is een vak! en daar hangt een prijskaartje aan.

Mijn eigen beperkingen en tekortkomingen ken ik dondersgoed. Bovendien heb ik een instructrice die er ook geen doekjes om windt. Ik maak me ook echt geen illusies en weet dat ik met hard werken en de jusite inzet en instelling het best ver [wat is ver?? Verward

] kan schoppen.

Waar ik moe van wordt dat zijn de verhalen van mensen die meteen de beperkingen van hun paard beginnen op te sommen terwijl die 100% te wijten zijn aan hun eigen onkunde. Dat proef ik hier op Bokt ook veel te vaak. Het ergste is het nog als die ruiters dan ook nog eens menen 'talent' te hebben maar door pech met hun paard of wat dan ook niet verder komen

.

De eerste stap naar vooruitgang is het onder ogen durven te zien van je eigen beperkingen en tekortkomingen.
[/quote]

Helemaal mee eens..

**Geplaatst**: 17-07-03 10:48

Geplaatst: 17-07-03 10:48

tuurlijk iedereen heeft beperkingen maar ik vind het niet zo erg want ik denk dat die juist goed zijn voor je veredere ontwikkeling, ik ben altijd berijdt om heel veel te leren en wil mezelf en mijn paard verder ontwikkelen, het fijne is dat ik op het moment kan zeggen dat ik goede ontwikkelingen heb gemaakt de afgelopen tijd en dat ik over mijn problemen goed na kan denken en ze op een rijtje kan zetten om een oplossing ervoor te bedenken.

ik denk dat je zelf alles goed voor jezelf moet kunnen analiseren om met je problemen aan het werk te gaan en niet bij alles een instructeur nodig moet hebben om iets op te lossen, ik ken bijvoorbeeld mensen die alleen maar echt met rijden bezig zijn als ze les krijgen en als ze die niet krijgen niet echt aan alle dingen werken en veel links laten liggen omdat dat hun in de weg zit en dus eigenlijk bijwijze van te moeilijk is om mee aan de gang te gaan.

je moet dus naar mijn mening het lef hebben om zelf met je beperkingen/problemen aan de gang te gaan op wat voor manier dan ook.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-07-03 11:42

Geplaatst door de TopicStarter : 17-07-03 11:42

Ik ben blij om te lezen dat velen in een soortgelijke situatie zitten (en dan toch weer anders Lachen

)
Eerlijk gezegd vind ik dat over het algemeen aan mijn lichaamshouding weinig mis is, ik heb een goede balans, etc.. Alleen waar ik op doelde zijn de benen en handen.. Daar zitten mijn grootste fouten en ik probeer zeker wel van mijn paard te leren, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan Lachen

En een instructeur wijst je dan toch op de kleine dingen die jij niet doorhebt (tenminste dat zoek ik in een instructeur)

En tja het prijskaartje... Op zich maakt mij dat niets eens zo heel veel uit, dan maar wat minder vaak les!