Inderdaad levensgevaarlijk zulke mensen. Ik heb zelf een keer een Lusitatno meegemaakt die op een zelfde soort manier helemaal verpest was. De eigenaresse had al wel jarenlange rijervaring op haar eigen pony die inmiddels 28 was.
En nu vond ze het dan eindelijk tijd voor een hengst. Het probleem was dat ze er helemaal niets meer mee kon. Hij kon niet eens netjes zijn stal uit want hij stormde je echt omver als zijn box open ging. Deze eigenaresse was veel inconsequent voor dit paard waardoor het paard volledig de leiding had overgenomen.
WE zijn dus weer bij de basis begonnen, eerst netjes leren meelopen aan een halster, longeren, en vervolgens beleren onder het zadel.
Met 3 maanden herkende je het paard niet meer terug. Toen kwam ik er ook achter wat een zachtaardig en vriedelijk karakter het paard eigenlijk had. Met de eigenaressebleef het moeilijk gaan en die heeft in dit verhaal eigenlijk het meeste moeten leren.
Ik was heel erg blij dat het toch weer goe dis gekomen met dit paard want de andere optie was slager. Dit paard was door andere 'kenners' al bestempeld als compleet geflipt, gemeen, onhandelbaar, kortom er zat een steekje aan los en de slager zou de beste oplossing zijn voor iedereen.
Ik hoop dat het niet zo ver komt met die mensen bij jou op stal. Maar ik vrees het ergste. Zulke paarden belanden vaak helemaal getraumatiseerd bij de slager omdat wij als mens te kort komen in de communicatie naar paarden.