jullie mening inzake hengst levensgevaarlijk??

Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Lisette

Berichten: 2676
Geregistreerd: 10-01-01
Woonplaats: Veldhoven

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 21-03-01 11:34

Op mijn manege hebben een man en vrouw een 4.5 jarige Andalusische hengst gekocht die net 20 keer onder het zadel is geweest. Even verdere uitleg deze mensen hebben alleen manegelessen gereden en de mensen die hier in de manegelessen rijden kunnen niet goed rijden. Ze kwamen gisteren naar Barbiano kijken want die hadden ze nog nooit in actie gezien. Ze vonden hun paard zo zielig want die stond alleen op stal. Dus ik zeg waarom laat je hem niet ruinen. DAN VERLIEST HIJ ZIJN HENGSTUIDRUKKING!!!!!!!! Dat hebben ze dus weer ergens gehoord en niet van zichzelf. Hij is heel lief maar begint nu te steigeren en te bokken. En zij is best wel bang maar hij niet. Hij staat er nu 3 weken en ik en anderen op de manege vrezen het ergste als hij er iets langer staat. Ik heb een hengstveulen ook een Andalusier maar zodra hij 3 is wordt hij echt geruind tenminste als ik hem dan nog heb. Persoonlijk vind ik dit levensgevaarlijk. Die mensen waren ook zo trots hij liep braaf tussen 2 paarden door met een halve meter afstand. Gaan mijn haren van overeind staan. En ook al wordt hij geruind een 4.5 jarige die net 20 keer onder het zadel is geweest als je geen ervaring hebt dat is vragen om ongelukken.Wat vinden jullie hiervan??

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-03-01 12:13

Inderdaad levensgevaarlijk zulke mensen. Ik heb zelf een keer een Lusitatno meegemaakt die op een zelfde soort manier helemaal verpest was. De eigenaresse had al wel jarenlange rijervaring op haar eigen pony die inmiddels 28 was.
En nu vond ze het dan eindelijk tijd voor een hengst. Het probleem was dat ze er helemaal niets meer mee kon. Hij kon niet eens netjes zijn stal uit want hij stormde je echt omver als zijn box open ging. Deze eigenaresse was veel inconsequent voor dit paard waardoor het paard volledig de leiding had overgenomen.
WE zijn dus weer bij de basis begonnen, eerst netjes leren meelopen aan een halster, longeren, en vervolgens beleren onder het zadel.
Met 3 maanden herkende je het paard niet meer terug. Toen kwam ik er ook achter wat een zachtaardig en vriedelijk karakter het paard eigenlijk had. Met de eigenaressebleef het moeilijk gaan en die heeft in dit verhaal eigenlijk het meeste moeten leren.
Ik was heel erg blij dat het toch weer goe dis gekomen met dit paard want de andere optie was slager. Dit paard was door andere 'kenners' al bestempeld als compleet geflipt, gemeen, onhandelbaar, kortom er zat een steekje aan los en de slager zou de beste oplossing zijn voor iedereen.
Ik hoop dat het niet zo ver komt met die mensen bij jou op stal. Maar ik vrees het ergste. Zulke paarden belanden vaak helemaal getraumatiseerd bij de slager omdat wij als mens te kort komen in de communicatie naar paarden.