Geplaatst Ik had met een vriendin afgesproken om te gaan springen, dus toen ik op de club aankwam, had ik hem aan het hek gezet. Hij ging een beetje raar staan doen, dus ik zette hem weer terug. Op stal ging ie meteen liggen. Toen ben ik in de bak gaan stappen, da werd gebeld. Het leek wel mee te vallen, mn pony heeft echt heel vaak koliek en het leek minder erg als een half jaar geleden, toen ie ervoor geopereerd was in Utrecht. Omdat het wel een hele rare vorm was van koliek en de da niet wist wat ie precies had werden we doorgestuurd naar Kesteren. Daar aangekomen stond ie iig nog gewoon, vorige x was ie gaan liggen in de trailer. Hij is opgevoeld en er is een echo gemaakt, waaruit bleek dat zowel de dunne als de dikke darm niet in orde was.
Aan ons dus de beslissing: laten we hem opereren of niet: nee.
Eind oktober heeft ie een koliek operatie ondergaan, sinds ie terug is uit Utrecht is ie geen maand achter elkaar goed geweest. Als ik net een week weer met hem bezig was kreeg ie weer een koliekaanval, was het geen koliek dan was ie wel spierbevangen. Minstens een keer in de maand had ie zoiets. We hebben besloten om niet door te tobben, mn paard moest elke keer weer pijn lijden, het was niet eerlijk meer tegenover hem. We hebben alles gedaan wat we konden, stond elke dag even lang op de wei, kreeg nauwelijks krachtvoer en werd elke dag gereden.
Gister is ie ds ingeslapen, ik en 2 vriendinnen en mn ouders zijn erbij gebleven. Het is heel rustig gegaan. We hebben nog een pluk uit zn staart geknipt, hangt nu boven mn bed.
Dag lieve pony, ik zal je vreselijk missen!!!
Bedankt voor de fijne tijd
