Katrien schreef:Sorry als jullie dit gezeur vinden
NOOIT! Waar heb je anders je mede-Bokkers voor?
Citaat:
Ik hou heel veel van hem maar dit is gewoon niet leuk. Maar wat moet ik dan? Hem verkopen? Wie wil een kreupel of ziek paard en waar komt hij terecht? In laten slapen? Dacht het niet! Maar waar haal ik de kracht weer vandaan om toch weer positief te blijven denken? Mezelf weer een schop onder mijn kont te geven en weer door te gaan?
Klein schopje dan. Want heb je - door de teleurstelling - niet gewoon acuut een dipje?
Je houdt (van) een dier met lusten en lasten, for better or for worse.
Zou je hetzelfde denken als het je kind betrof?
Lijkt me niet, gezien alle zorg die je Pablo gunt.
En zolang hij er happy bij kan blijven en verder een redelijk paardenbestaan leiden, dan kun jij dat toch ook?
'Verder komen', is dat nou waar alles om moet draaien?
Dat kun je ook op paarden die niet per se van jezelf hoeven te zijn (bijrijden bijv.).
Even je emotieknop een paar graadjes lager en - zoals je zegt - wat afstand nemen (van jezelf, niet van je paard, hoop ik), nou dan zie ik jou er wel weer bovenop komen, hoor!
Hou je goed.