Lieve mensen,heel erg bedankt voor de lieve en fijne reacties .Ik had niet verwacht hier zo veel steun in te vinden.Ik heb ook een aantal pbtjes gehad ook hiervoor heel hartelijk dank. Ik ben blij dat jullie allemaal zo met me meedenken.Ik heb overigens 3 kinderen,van 11,9 en3 jaar.De 2 oudsten gaan gewoon met alles mee.We hebben (mede dankzij jullie) besloten de jongste wel mee te nemen naar het condoleren,zodat hij afscheid van oma kan nemen en haar dus nog even ziet.We nemen hem niet mee naar de begrafenis,omdat ik toch bang ben dat hij in paniek raakt als de kist dicht is en de grond in gaat.Hij is vanmiddag wel al bij opa geweest,waar oma dus niet meer was.Toen opa had vertelt dat ze dood was,zei hij steeds"oma dood,he".Ook toen hij weer thuis was.Als hij het woord opa of oma hoorde,was het "oma dood".Of hij het een beetje begrijpt is de vraag.Verder denk ik idd dat ik dat verhaal van de sterren maar vertel.Dan kan hij nog eens naar haar "kijken''.Onvoorstelbaar trouwens wat een ellende je op deze manier hoort (leest) van iedereen.Toch wel fijn om dat hier te kunnen delen.
Zaterdag is het condoleren en maandag wordt ze begraven.
Vandaag met Kim lekker hard door het bos gegaloppeerd.Wat is het in zulke situaties toch heerlijk om zoiets te kunnen doen.Ik voel me toch weer wat gestrekt.
Liefs,Monique.