Toen ik aankwam, na een lange omweg doordat ze bezig waren met de snelweg, liepen batje en Fleur net naar de bak toe. Even een paar rondjes meelopen en kletsen en daarna gaan kijken. Batje vond het niet fijn gaan, maar ik vond er toch leuke stukken tussen zitten. Maar ja, ik weet niet hoe het normaal gaat en ik weet natuurlijk niet hoe het voelt. Was onder de indruk want de batje die ik ruim een jaar leerde kennen hield helemaal niet van dressuur. Beetje tutten, beetje klooien en dan ooit endurance. Wel grappig hoe iemand kan veranderen.
Wel gezellig want in de bak kwam nog iemand te rijden die ik ken van mijn lange periode die ik in Schoonhoven bij de Zilverstadruiters reed. Even bijkletsen en lekker kijken.
Toen batje klaar was hebben we Fleur onder de slang gedaan, het was immers heerlijk weer. Even opdrogen en daarna mocht ze het land op.
En toen… jawel… toen gingen we de jonge beestjes kijken. Want over 3 maanden zijn alle dingen die nog betaald moeten worden betaald en dan mag ik een paard! Ja, ik weet het, 3 maanden duurt nog lang, maar kijken kan toch geen kwaad. Had immers al meer paarden bekeken en was nog niet tegengekomen wat ik zocht, dus ik had zoiets van… wie weet duurt het toch wel even voor ik mijn beestje zie.
Samen met de eigenaar op naar het land. Hij had er 3 te koop. Ik zocht een 2 jarige. Hij had er 1 van 1,5 staan, 1 van 2,5 en 1 van 3.
Bij het weiland aangekomen viel die van 2,5 al af. Ik weet niet, zij kon mijn aandacht niet vasthouden. Ze zal best mooi, leuk en lief zijn, maar ik voelde niets voor haar. En dat vind ik persoonlijk toch wel belangrijk. Dus nog 2 over. Oeh… die donkerschimmel is wel erg mooi. Oeh.. als die helemaal wit wordt… jemig! Maar die 1,5 jarige is wel erg sjiek. Maar hoe gaat dat worden als ze groot wordt. En dat duurt nog zo lang.
Verder vragen… wat kan je vertellen over de beestjes. Ja… die 1,5 jarige heeft het beste het achterbeen er al onder. Die 3 jarige heeft een wat minder achterbeen gebruik. Dus… de beestjes maar een beetje laten bewegen. Die 3 jarige liet zich dat niet nog een keer zeggen. Die begon te draven. Koppie lekker uitdagend, staartje omhoog en showen maar. Heel erg mooi voorbeentechniek en dat achterbeen, hmmm, ik had niets te klagen.
Toch ook maar even naar die 1,5 jarige kijken. Die liep wel mee, had ook een goed achterbeen, voorbeen was leuk, maar die liet zich niet zo zien als die 3 jarige.
Eigenlijk wist ik het op dat moment al. Ik geloof dat ik verliefd werd. Ze is groot, niet te iel, niet te log, goede afstamming, temperamentvol, een uitdaging, mooi en kan erg mooi bewegen. Terug op stal nog even nagepraat, even nagedacht, batje geholpen met de stal uitmesten, batje thuis uit de auto gegooid en op weg naar huis.
Ik had geluk, Feyenoord had gewonnen dus mijn vriend in een opperbeste stemming. We hebben gegeten, ik heb een rekensom gemaakt en toen de stoute schoenen aangetrokken. Verteld wat ik had gezien, dat ik eigenlijk geen 3 maanden wilde wachten, dat ik verliefd was (niet altijd een goede raadgever, ik weet het) en we hebben een rekensom gemaakt. We zagen dus dat het geen probleem zou zijn.
We zouden haar kunnen laten keuren, ik zou de helft vast mogen betalen, dan kan ze daar nog even in de wei blijven staan tussen leeftijdsgenoten en even verder ontwikkelen en ondertussen verder betalen. Daarna dus mee naar de stal waar ze komt te staan en daar aan de slag.
Alles zou lukken, qua kosten, qua benodigheden, qua spaarpotje, verzekering, tandarts… heel veel risico’s ingecalculeerd.
Dus… hoe gaan we nu verder…
Morgen (woensdag 14 mei dus) ga ik samen met een vriendin en mijn instructrice kijken. Kijken of het dan nog is wat ik dacht. Even verder aftasten. Indien de klik er is dan wil ik kijken of ze die week nog gekeurd kan worden, anders komt dat volgende week.
En dan nog maar een andere naam verzinnen. Want ze heeft nou geen naam waarvan ik zeg.. wow! Ze heet Tess. Sja, ik vind dat echt zo duidelijk. Ik ben er 1 van Jazz en ik heet Tess! Afschuwelijk. Wel grappig dat het mannetje, wat niets met paarden heeft ook niet kon slapen van zondag op maandag. Ook hij was te druk bezig met namen verzinnen!
Nog even een foto:
Wel duidelijk denk ik welke het is. Die mooie zwarte die nog helemaal wit moet worden! Mijn sinterklaaspaard
