Jildau mocht eerst. Madame was natuurlijk weer wat aan de drukke kant, maar alles ging vrij vlotjes: oude ijzers eraf, hoeven lekker bijsnijden, en een set nieuwe eronder. De smid maakte nog een compliment over haar, maar ze ziet er dan ook fantastisch uit nu ze net helemaal verhaard is. Goed in haar spieren, appeltjes...
Eileen daarna. Nou, de smid zag meteen dat die in geen jaar was bekapt
(we hebben haar zelf nog maar net, de hoeven waren dus bij de vorige eigenaar behoorlijk verwaarloosd) Maar gelukkig was er verder niets ernstigs ofzo en konden ze gewoon mooi bijgesneden worden....wel wist hij te vertellen dat ze eigenlijk jonger was dan we dachten! In plaats van de 5 jaar die de dierenarts haar gaf, zag de smid meteen dat ze nog maar 4 was. Het was duidelijk te zien, ze was namelijk aan het wisselen. Hij heeft meteen even een tand eruit gehaald dus toch los zat, dus heb ik nog een souvenir ook 
Nadat de smid was geweest gingen we rijden. Of het nu door de korte hoefjes kwam weet ik niet, maar Jildau reed als een zonnetje! Eileen struikelde niet meer nu ze van die lange tenen verlost was...al met al een fijn dagje!
