Ik had vandaag rijles en moest op Lancelot. En een jaar geleden heeft hij me eraf gegooid en sindsdien ben ik best bang voor hem. Ik heb nog steeds rugpijn door die val!
Nou heb ik afgelopen jaar denk ik 3 keer op hem gereden en de derde keer (twee weken geleden) ging éindelijk een stuk beter! Vandaag moest ik weer op hem en ik stapte vol goeie moed op dat paard. Hij liep ook deze keer best goed, tot hij in stap steeds zijn hoofd omlaag gooide. En daar werd ik toch wel zó gek van! Toen moesten we om de beurt in galop (normaal gaan we gewoon als je zelf denkt dat je kan, alleen vandaag ineens apart), en dat heb ik nog nooit op Lancelot gedurfd. Ik was al gespannen omdat hij zo lastig begon te doen (en ik nog steeds bang ben voor hem...) en ik wilde helemaal niet in galop, maar ik moest het toch proberen. En natuurlijk gaat het voor geen meter als je zo gespannen bent! Hij gooide nu ook zijn hoofd omlaag zodat je er bijna afgetrokken werd (hier staat hij ook om bekend) dus het ging echt helemaal niet, ik zat op een gegeven moment helemaal te trillen op dat paard, kon wel janken zeg. Bah!
En nu baal ik zo van mezelf! Want natuurlijk kijk je er achteraf heel anders tegenaan dan tijdens de les. En ik weet dat ik mezelf had moeten ontspannen voordat ik uberhaupt aan die galop had moeten denken. En ik vind het ook gewoon stom van mezelf! Er zijn zoveel mensen bij wie hij hetzelfde flikt en die zijn helemaal niet bang voor hem!
Nou ja, ik weet het: een beetje een zeikberichtje van me, maar ik moet effe mijn frustratie kwijt!
Doeii!!