Ik reed eerder altijd veel zonder zadel.
Toen ik was serieuser werd kwam het er niet zo van.
Doordat ik meestal op bepaalde paarden reed zonder rare fratsen bleek toen Lot af en toe wel kon bokken ik heel hard achteruit was gegaan in mijn zit.
Bij een bok kwam ik hard in het zadel wat hem zeer deed en ik werd gelanceerd ook bij gekke sprongen hield ik (perongeluk) evenwicht aan de teugels.
ach dat ging vanzelf over tot de middendraf doorzitten kwam.
en dat wou niet ik begon te stuiteren.
Ik ben toen zonder beugels veel gaan rijden.
dat ging goed en ik kon eindelijk doorzitten.
Toch begon er toen wat te knagen waar was mijn onafhankelijke zit gebleven? dat met armen wijd zonder zadel springen (springen durf ik echt niet meer!)Ik ben toen op een paard met fijne gangen zonder zadel gaan rijden.
Zelfs stap durfde ik niet op lot dat wiebelde zo dus een brede dikke merrie gezocht
door zeker 2 keer per maand zonder zadel te rijden durfde ik dat ook weer op lot.
Hij gooit heel hoog op maar dat zit ik nu ook zonder zadel uit gelukkig!Als ik op charlot rijd ga ik altijd zonder zadel heuvel op/af en rengalop gaat prima op haar met lodewijk ben ik wat voorzichtiger dan is draf/galop al heftig genoeg.
Ik merk het in mijn zit ik zit bijna weer als vroeger.
Toppunt voor dat lodewijk vakantie kreeg op een breed zandpad ik op Lot anouk was mee met zadel beiden in galop ik zonder zadel en mijn armen wijd in galop anouk deed dat ook maar hield haar beugels in.
Op dat moment deed ik heel even mijn ogen dicht en kon ik zo opstijgen.
Geweldig.Tijdens de grote sprongen die lot maakt kan ik de beenzetting voelen als ik op een langpad mijn ogen dichtdoe en me concentree voel ik zelfs zijn ademhaling mee gaan in de galoppassen dat is toch het leven?Zo intens je paard onder je voelen.
dat hoop ik ooit ook voor elkaar te krijgen in de ring