Mijn moeder rijdt al haar hele leven, vroeger altijd pony's gehad en ik heb sind s mijn zevende op de manege gereden. 2 jaar geleden begon het toch weer te kriebelen bij mijn mams en zijn we op zoek gegaan naar 2 rustige welsh cobs, het liefste ruins, niet te duur, jaar of 10 om lekker buite te rijden en natuurlijk ook wel beetje dressur. We zijn toen naar Evaline de Gruyter gegaan die 2 pony's had die daar een beetje aan voldeden, alleen was dat het toch niet helemaal. Toen draaide we ons om en daar stond ze...liefde op het eerste gezicht Het was ee driejarige halve welsh cob, merrietje en bepaald niet goedkoop, kon stappen en darven en daar bleef het bij.
Bij het rijden schrok ze an mijn zweep en was ze haas niet vooruit te branden, niet te sturen enz enz, maar heel lief en ze deed erg haar best. Dus wij hebben deze pony, Goytre Fleur gekocht, inmiddels heet ze Spot, en izijn nu heel blij met haar. Ik zal niet zeggen dat het de verstandigste keus was en ook niet dat ik er nooit spijt van heb gehad, ik heb namelijk zeker een halfjaar niet durven rijden omdat we allebei te jong en te onervaren waren, maar nu ben ik superblij en trots op mijn meisje en ik wil haar echt nooit meer kwijt!