Mijn ouders hadden altijd gezegd dat ze niet van pln waren om voor mij een paard te kopen (hebben ze ook niet gedaan) en zelf had ik een te groot gat in mijn hand. Ik dus naar verzorgpaardjes zoeken en gevonden. Na een hele tijd (bijna een jaar geleden) kwam ik dankzij een vriendin bij Polly terecht. Al na ene paar weken wist ik dat het mijn meissie moest worden en heb gevraagd of ik haar mocht kopen. Ze zei dat dat goed was en we hadden er beide geen haast mee dus dat kwam mooi uit. Maar toen ze bij haar 's winters een veulen had gekregen en ik vroeg of ze naar binnen mocht (veulentje inmiddels dood, het was gebeurd toen ik op vakantie was) was de reactie 'het is een shet en die kunnen het hele jaar door buiten, dus blijft ze buiten' ze kreeg ook geen bijzoer enzo. Toen ben ik als een gek gaan sparen en heb haar daar zo snel mogenlijk weggehaald. Gelukkig gaat het nu iets beter met haar maar ze is nog lang niet de oude. Ik ben nog steeds heel blij dat ik haar heb gekocht.
kleine muisjes hebben kleine wensjes,
beschuitjes met gestampte mensjes!