Ze reageerde niet echt toen ik kwam. Ze had één onwijs traanoog en onder het andere oog zitten twee kleine bobbeltjes (net erwtjes). Ze had op haar lippen zowel boven als onder kleine wondjes.
Veel geschuurd aan haar hoofd en haar buik zat onder de dazensteken.
Ik heb haar toch gezadeld omdat de manege-eigenaar zei dat het niks was (daar laat ik weer mijn intuitie wegduwen door iemand die 1000 x meer ervaring heeft dan ik, dom dom dom). Ik heb een half uurtje met haar gesprongen maar ze had lang niet buiten gesprongen en dus was het racen...
Toen ik wegging was ze weer helemaal suf, hoofd hing uit de bovendeur en het gekriebel vond ze geloof ik wel fijn, maar normaal is ze nooit zo sloom en staat ze altijd stro te eten.
Echt zielig! Ik voel me helemaal rot en ik ga morgen lekker mijn klant afzeggen zodat ik bij haar kan gaan kijken.
"Horses are not just a mass of muscles to be shaped in order to satisfy our desires or to produce a performance, they are sensitive beings. Expressions such as: 'The horse must do this... The horse must give that' are all too common jargon. The horse owes us nothing, it is we who have a duty to make ourselves understood." — Phillipe Karl