Bokt.nl

**Geplaatst:** 13-03-01 14:12

Geplaatst: 13-03-01 14:12

nee inderdaad niet. echt heel erg als dat je overkomt. las gister een verhaal brr echt heel erg. zal t hier ff neerzetten. Dit verhaal geeft heel erg aan dat je altijd moet blijven opletten. hoe gewoon dingen ook worden. Is van Marianne. stef had laatst een foto van Kiss hier neergezet. die tinker met zo weinig sokken.

Onze Kiss hebben we namelijk afgelopen vrijdag moeten laten inslapen, en geloof me dat gaat niet in je kouwe kleren zitten. Kiss was onze kanjer, onder het zadel, maar zeer zeker voor de kar. Hij deed het bijzonder goed in de vaardigheid, maar ook de dressuur hadden we nu helemaal voor elkaar. En hij deed het graag! Vorig jaar was hij reserve kampioen van Zuid-Holland, Zeeland en Noord-Brabant.
Maar afgelopen maandag ging het fout, door onze routine, het gaat allemaal zo gemakkelijk, je paardje voor de kar zetten, we hadden vergeten het lamoen vast te zetten met borgpennen. Ik was aan het oefenen in de bak, en opeens stond ik met de kar stil, en zag ik Kiss voor mij uit rennen, en op zo'n moment begrijp je even niet wat er gebeurt is. Kiss raakte helemaal in paniek, hij heeft een paar rondjes door de bak gerend, maar waar niemand erg in had, was dat het hek van de bak en het hek van het erf ook niet gesloten waren. het gevolg was dat Kiss de dijk is opgerend, en pas een stuk verder tot stilstand kwam. Een buurman heeft hem gegrepen, en wij waren er met de auto achteraan gereden, en ik heb hem ter plaatse het lamoen eraf gehaald, en zijn tuig af gedaan. Zijn linkerachterbeen had hij opgetrokken, en ik zag wel bloed, maar door zijn sokken kon je eigenlijk niet goed zien wat er aan de hand was. We zijn heel voorzichtig naar huis gestapt, want mijn man had de trailer gehaald, maar ik durfde hem er niet in te zetten, omdat ik niet wist of hij er nog uit zou willen of kunnen lopen.
Op stal was de veearts ook snel ter plaatse, maar die zij al gelijk dat hij er niks aan durfde te doen. Dit was een vervanger, want het was inmiddels ’s avonds. Het was namelijk om half 6 gebeurt. Toen zijn we eerst (nadat de veearts hem pijnstillers had gegeven en het been verbonden had) naar de kliniek van onze eigen veearts in Oud-Beijerland gegaan, hier wonen wij vlakbij.
Marieke (onze veearts) heeft hem verdoofd en de wond samen met nog een arts bekeken, maar durfde er ook verder niets aan te doen. Kiss had een wond ter grootte van een vuist, net boven zij kootholte, zijn buigpees was voor 2/3 kapot en de sesampees was ook beschadigd, om de pezen zitten nog een soort hoes, die waren ook helemaal kapot.
Zij heeft ons toen door verwezen naar Utrecht, omdat daar een arts zat die gespecialiseerd is in pezen, deze arts heeft Kiss ’s nachts nog geopereerd. De operatie was gelukt, maar waar we al voor gewaarschuwd werden, is dat er gevaar dreigde voor infectie’s. Ze hadden namelijk om de pezen te ontlasten het been in het gips gezet. Dat betekende, dat ze niet precies konden zien hoe de wond zich ging ontwikkelen.
We mochten iedere dag op bezoek bij hem, en hij leek er aardig aan toe te zijn, hij kwam lekker kroelen, en at brood en peentjes op, dus we hadden hoop. Maar de veearts waarschuwde ons wel, dat we niet meer konden doen dan afwachten. En een donderdagochtend belde ze op dat het niet goed ging met hem, hij belaste het been niet, dat was een teken dat hij last had van de pezen. Ze gingen het gips eraf halen en de wond bekijken. ’s Middags werden we weer gebeld, dat het niet goed ging. Ze hadden getracht de wond te spoelen, maar er zaten heel veel bacteriën in en de wondranden waren helemaal geïnfecteerd.
We kregen te horen dat er niet veel kans was, dat het been goed zou komen. De enige optie was, om iedere dag, zeker 8 weken lang de wond te spoelen, dat betekende dat het voor Kiss een lijdensweg zou worden, hij moest dan iedere dag onder verdoving, gips eraf wond spoelen, gips erom, etc. met kans van slagen van 1 %. Als hij nog tevreden in de wei had kunnen blijven lopen, dan hadden we daar zeker voor gekozen, maar een paard op drie benen, is ook voor een dier niet leuk meer, zeker omdat Kiss bijzonder dominant was, en de baas over onze andere Tinkers konden we hem dit ook niet aan doen.
In overleg met Marieke hebben we er toen voor gekozen om hem in te laten slapen.
Morgen zou Kiss 5 jaar geworden zijn, en we hadden hem al vanaf zijn eerste jaar. We hadden toen nog nooit gehoord van een Tinker.
Geloof me dit doet pijn, maar ik wil met dit verhaal kwijt, dat onze Tinkers ook levende dieren zijn, en dat hoe vertrouwd je er ook mee bent, er altijd dingen kunnen gebeuren, die je niet meer verwacht.

Kleine muisjes hebben kleine wensjes
Beschuitjes met gestampte mensjes

**Geplaatst:** 13-03-01 14:14

Geplaatst: 13-03-01 14:14

kiss

Kleine muisjes hebben kleine wensjes
Beschuitjes met gestampte mensjes

Bokt.nl

Inladen

Wie is er online