Na al vele verslagen van Polly's verzorgers te hebben gehad heb ik het veulen vandaag eindelijk zelf gevoeld.
Ik lag in het land en ze kwam echt zo naast me staan van "Kijk dan!!"
Ik zag haar buik flink bewegen en heb dus ook een paar goede trappen gevoeld, het leek net of ze het me gewoon wou laten zien, zooo gaaf.
