Karin schreef:Ik heb eens voor mijn ogen een paard zien uitglijden op een vlak houten bruggetje (een soort vlonder) en in het water terecht zien komen. Dat was in een park vlakbij Hippisch Centrum Westland (Den Haag). Echt jaren geleden, ik was toen 10 ofzo. We kwamen met een buitenrit in een stortbui terecht, zijn in het onweer snel teruggereden naar stal en toen ging het paard van onze begeleidster onderuit op die brug... Doodeng, het arme paard ging haast koppie onder. Gelukkig was de sloot niet diep, maar toch. Wij zijn de eigenaren van de manege gaan waarschuwen en die hebben dat paard eruit gehaald. Gelukkig was hij niet ernstig gewond, maar ik zal dat beeld nooit vergeten, het gebeurde echt voor mijn neus... (en het had mij ook kunnen gebeuren).
Mij is dat een keer overkomen . Ik was al afgestapt, haike ging al niet makkelijk bruggetjes over en ernaast ging makkelijker. Opeens schoot ze aan de zijkant van de brug af, geen leuning. Toen schrok ik echt heel erg, ze was helemaal verdwenen. Toen ze weer bovenkwam was ze net als mij helemaal in paniek, gelukkig was mijn moeder erbij. Haike probeerde weer tegen de kant op te klimmen en het was erg modderig en ze zakte diep weg. Ze zat tot haar borst in de modder en bleef maar malen met haar benen, we dachten dat ze iets zou breken maar we konden haar niet stoppen. Uiteindelijk hebben we haike uit het water gekregen, helemaal in paniek en geen haren meer op haar achterbenen. Aan de binnenkant van haar linkerbeen het ze wondjes want met dat been was ze erlangs gestapt, en toen op haar linkerkant gevallen in het water. We zaten middenin de bossen en moesten dus nog een eind lopen, geen telefoon bij (doen we nu wel altijd!). Nu gaat haike niet meer over bruggetjes en geeft mijn zadel af (toen net 3 weken oud) maar gelukkig heeft haike er niks aan over gehouden!!!