Als er hier een dier doodgaat (we hebben net de geitjes verloren) dan laat ik de kinderen een tekening maken om mee te geven aan het dier. We begraven ze ook samen maar dat gaat niet met een pony. Ik heb ze indertijd wel afscheid laten nemen van de pony en ze verteld dat ze een goed leven had gehad en dat ze vast heel dankbaar was geweest dat ze zo goed voor haar hadden gezorgd. Je zou iets van de pony kunnen begraven (haar halster bijv.) zodat je dochter een plekje heeft om naartoe te gaan en een tekening bij te leggen.
Maar moeilijk blijft het.
Heel veel sterkte voor jou en je dochtertje. Hieronder heb ik iets geschreven voor haar.
Lieve Lesley,
Jouw lieve Daisy is nu naar haar veulentje toe in de paardenhemel. Ze wilde heel graag bij haar veulentje blijven. Ze hield ook heel veel van jou maar moeders houden het aller allermeest van hun kinderen.
Samen met haar veulentje rent en speelt ze nu op een mooie plaats waar altijd vers gras is en geen pijn of verdriet. Jouw liefde voor haar heeft ze daar naartoe meegenomen. Natuurlijk mist ze jou daar wel, net als jij haar nu mist maar ze is er wel heel gelukkig. Een klein stukje van haar blijft altijd leven, bij jou, in je hart.
Veel liefs van ons allemaal.
Laatst bijgewerkt door Percy op 11-02-03 10:39, in het totaal 1 keer bewerkt