Geplaatst: 26-01-03 16:33 Tijd voor een ontspannen buitenritje in het bos.
Ontspannen zei je? Oeps, vergeten tegen 1 iemand te zeggen.
Op de weg was Kawa erg braaf, wel frissig, maar braaf.
Maar in het bos aangekomen merkte ik dat er een mountainbike wedstrijd was.
Dus ik probeerde zoveel als mogelijk hun route te ontwijken.
Maar op een gegeven moment zat 50 meter verderop een mountainbiker aan zijn fiets te frutten.
En ja die man was vast en zeker een verschrikkelijke boeman.
En daar ga je niet langs.
Dus omdraaien en de verkeerde kant op willen.
Maar goh, dat mocht niet, dus staan galopperen op de plaats.
Weer de goede richting ingezet, flink been eraan, maar nee hoor.
Dreigen om omhoog te gaan en dan komt hij daarbij ongeveer 50cm van de grond af.
Wetende als ik mij teugels vast blijf houden dat hij dan wel echt omhoog komt, is er 1 keus.
Handen naar voren.
En daar maakt Kawa dan gretig gebruik van om weer vliegensvlug om te draaien.
En dan begint het hele circus weer overnieuw.
Tot ik heel erg met mijn stem op hem begon te grommen en toen passageerde hij de mountainbiker voorbij.
Bovenstaande heeft zich nog 2x meer afgespeeld, maar dan om voetgangers.
En toen was de maat vol.
Van een ontspannen buitenrit was toch geen sprake meer, dus ben ik hem gigantisch aan het werk gaan zetten.
In zwaar verzamelde galop een stuk gegaloppeerd, met zijn hoofd ver achter de hoofdlijn omdat hij van mij niet meer rond mocht kijken.
Daarna hem iets meer vrijheid gegeven, maar nog steeds verzamelde galop.
Ik ben toen changementen gaan oefenen.
Eerst om de pas of 5.
Maar daarna om de 2. En echt perfect zoals het hoort.
En daarbij moest hij wel zo enorm op mij letten, dat hij geen tijd meer had voor flauwekul.
We kwamen toen op een breed pad en daar heb ik hem in galop laten appuyeren, laten changeren en weer terug laten appuyeren.
Weer zo netjes.
Daarna in draf nog wat appuyementen en ook deze gingen goed.
Mijn knolletje kan het wel
Eigenlijk dacht ik dat ik richting huis ging, maar gelukkig kwam ik een meisje te paard tegen om het aan te vragen.
Ik bleek dus helemaal de verkeerde kant in te gaan.
Met haar ben ik nog een heel stuk mee gereden richting huis en Kawa werd erg ontspannen en braaf.
Het laatste stuk over de weg ging dus gelukkig ook weer braaf en ontspannen.
