Geplaatst Kortom ik was blij dat het weer les was en ik hopelijk weer wat tips kreeg hoe ik hier mee om moest gaan...
Toen ik Laiser ging losrijden voor de les, voelde hij eindelijk weer eens los aan en liet zich gewillig berijden. Alles ging relaxed en zonder kommentaar. (Goh dat was afgelopen week wel anders, want meneer heeft wat praatjes gehad }> )
Mijn instructrice was later maar eigenlijk had ik dat niet eens in de gaten, omdat hij zich zo lekker liet rijden. Hij liet zich zelfs redelijk buigen in zijn lijf.
Toen mijn les begon liep hij ook nog redelijk, maar naar een tijdje vond hij dat het lang genoeg had geduurd en begon weer te mopperen. En hield hij zich ook aan een kant vast. Eigenlijk begon hij weer een beetje zoals hij afgelopen week ook deed. Eigenlijk was ik er stiekem wel een beetje blij om, want dan kon mijn instructrice zien wat ik bedoelde en me vertellen hoe ik dat aan moest pakken.
En wat bleek nu, ik moest voor mijn gevoel juist datgene doen wat ik niet verwachtte. Maar het werkte wel, beter dan het op de manier die ik verwachtte dat ik moest doen. Na een tijdje liet hij zich ook los en kon ik dus weer wat fijner rijden. Natuurlijk gaf Laiser zich niet zomaar "gewonnen" en kwamen er dus wat bokkesprongetjes tussen het rijden door.
Want ja je moet natuurlijk wel laten zien dat je heus nog wel pit in je lijf hebt! }> Anders lijk je helemaal zo'n watje
Nadat Laiser dus weer los was in zijn lijf wilden, we nog eens kijken hoe het achterwaarts ging. Dat gaat al best aardig, alleen heeft Laiser nog wat moeite om te begrijpen dat hij ook weer vooruit kan terwijl hij zijn neus er niet uit probeert te drukken. Maar na dat een paar keertje geoefend te hebben, leek het erop dat het kwartje al een beetje begint te vallen.
Tijdens het werken aan de galop, kwamen er weer wat meer bokkesprongetjes tussendoor, helaas waren die minder prettig voor mijn rug. Want die was namelijk behoorlijk gevoelig na mijn les.
De bokkesprongetjes van Laiser zijn voor hem om aan te geven dat hij het nog moeilijk vind om aan te springen in de galop zonder zich helemaal uit elkaar ter trekken. En mooi vanuit achter aan te springen. Maar we hebben diverse malen het aanspringen geoefend en er komen er al steeds meer zonder bokkesprong. (Wat ook een stuk prettiger is voor mijn rug
)Al met al was het dus weer een les, waarin ik (en hopelijk ook mijn lieftallig paardje) weer wat hebben waar we mee vooruit kunnen. (Hebben we anders ook wel, maar nu heb ik weer een manier er bij om een rijprobleem te tackelen
) 
.