wat betreft het galopperen buiten. Dat kan volgens Tinka namelijk alleen maar HARD en vandaag ging het zo HARD dat ik serieus de rem kwijt was en flink achterover moest hangen om weer duidelijk te maken dat ik er ook nog op zat 
Maargoed, veilig en wel weer bij het water aangekomen kwam er ineens een hééééééél klein hondje aan. Zo klein, dat die wel 2x in de achterhoef van Tinka paste. En die knol was me toch bang! Ze sprong met 4 benen in de lucht, hupte wat en keek dan snel weer achterom of ze het beestje nou afgeschud had, maar die bleef rondjes om Tinka heen rennen dus het ging echt van *poing poing poing* en ze had heeeele bange oogjes
Wat een tuttebel is het ook. Laatst kwamen we een Deense Dog tegen, die liep ze gewoon voorbij en dit hondje van nog geen 15 cm hoog joeg haar de stuipen op het lijf...tssss....ik schaamde me dood, en de man van het hondje maar lachen
Het was wel echt een komisch gezicht, die kop van Tinka steeds van 'waar is dat mormel nu weer?' 
Heb toen nog een klein rondje gereden en toen we teruggingen werd het donker en zag je het maanlicht over het water schijnen, zo mooi
Ik kon het natuurlijk niet laten om door het water te draven, het was zo mooi, windstil, de felle maan boven je en die tevreden oortjes voor je...
