Toon staat dus op een boerderij. Daar hebben ze wat koeien en ook schapen. Hartstikke leuk, maar jonge kalfjes gaan daar soms een tijdje in een iglo. Dat is zo'n kunststof witte koepel. Nu stond gisteren dus die koepel op het erf tussen bak en poetsplaats in, met een hekje ervoor zodat de twee kalfjes ook nog een klein uitloopje hebben.
En daar moest ik dus langs met Toon... Nou, hij is fietsmak, automak, paraplumak (dat heeft trouwens even geduurd), rolstoelmak, skeltermak, skeelermak, stepmak, trekkermak, waslijnmak, brommermak, elektrische zaag-mak, boormachinemak, sissende vrachtwagenmak, maar IGLO-MAK??? Nee dus.
Jemig wat is hij dan groot! Die hals erop en als een tuiger over het erf gaan, lachen!
Alleen overdrijft hij het meteen zo erg, ik ging met hem freestylen los in de bak, maar ja hij was van streek door de iglo en toen kon niets meer. Ik kreeg wel weer zijn aandacht, maar ik heb hem toch nog maar even gelongeerd want hij bleef praatjes houden. Dat longeren kon hij ook niet meer in de kant van de bak waar hij zicht had op de iglo, want daar stond ook ergens een fiets op het erf en een fiets dat heeft hij nog nooit gezien... Zucht. Testcase voor mijn geduld! Dat raakte op een gegeven moment wel op, want hij maakte er volgens mij een spelletje van, steeds naar binnen vallen en als ik dan een stap in zijn richting deed om hem van me af te drijven overdreven schrikken en wegspringen. proberen om te draaien en zo. Wat een zeiksnor! Nou ja ik heb er maar het beste van gemaakt, maar vanavond heb ik les, het zal mij benieuwen hoe dat gaat!
Er zijn van die dagen...
Mieke