Ik was 10 toen ik begon met rijden op een manege en ik kreeg mijn pony voor mijn 13de verjaardag.
Ben in het begin goed begeleid door mijn instructrice van de manege.
Echter was mijn pony mijn beste leermeester!
Ik moet wel zeggen dat in de pubertijd er toch wel wat onterecht is aangedaan qua verzorging en geduld maar ook daar werd ik door een stalgenoot op gewezen en wakker geschud(gelukkig).
Het is ook vrij snel weer helemaal goed gekomen en we zijn nog vele happy jaren de beste vrienden geweest,tot ze helaas aan koliek is komen te overlijden.(3 jaar geleden en ik mis haar nog steeds)
Zij was echter de beste leerschool voor mij en ik gebruik wat ik van haar geleerd heb nog dagelijks in de omgang met mijn nieuwe paarden,die mij op hun beurt ook weer vanalles bijbrengen en ik doe dat bij hun
One happy familie!
Groetjes Smousje.
