Wel een opluchting zeker toen je dat oude weiland zag...
Ben je ondertussen alweer wat opgewarmd?
Gelukkig weet een paard altijd weer de weg naar huis hihi, althans daar hoop je maar op. Maar in die mist? Lijkt me erg eng!
Volgende keer maar toch de kaart mee.
En ik vind dat je je toch moedig gehouden hebt. Ondanks kou en ellende.
Heerlijk dat Tinka dan toch nog vol enthousiasme doorstapt met de oren naar voren.
Alsof ze nooit anders heeft gedaan.
Ze wilde jou
niet in de kou laten staan...
