Geplaatst Vorige week vroeg een meisje van de manege of ik haar paard mee wilde nemen. Beetje druk en enthousiast beestje. Meestal rijdt zij alleen op het strand of met een kleine groep. Vorige week heb ik dus geoefend. Ik op het vosje, vriendlief op een braaf paard, met zn tweeen. Niks aan de hand. Leuke rit.
Deze zaterdag zou ik het vosje meenemen met een hele groep mee. Als dit goed zou gaan dan zou ik het vosje de hele winter meenemen met de buitenritten. Het begon al goed: er waren zoveel mensen aangenomen voor de rit dat alle paarden mee moesten. Sommige mensen hadden ook in de file gestaan. Eind van het verhaal was dat we een half uur later dan gepland vertrokken, met niet iedereen op een ideaal paard (hele lange mensen op haflingers ed). Het vosje had dus eigenlijk al iets te lang staan wachten met zijn zadeltje al op.
Het vosje was de hele week nog niet op het strand geweest, dus met de eerste hoeven op het strand kwamen er plots allerlei gilletjes en hinnikjes uit
. Heel stuk gedraafd. Toen kwam de eerste hindernis: een beugelriem gebroken. Wij hebben gelukkig altijd een reserve beugelriem bij ons 
. Dit oponthoudt was echter niet positief voor de gemoedstoestand van mijn vosje.Eerste galopje schoot er gelijk een paardje langs de groep. Normaal gesproken zet ik dan mijn paard terug naar draf en vang de groep op. maar nee: onder het slaken van blije gilletjes en een paar bokken besloot het vosje ook mee te willen }> .
Uiteindelijk besloten wij door het duin te gaan aangezien je dan nog een paar gecontroleerde galopjes kunt maken (dachten wij.....
). Om een lang verhaal kort te maken:Ik reed ongeveer als vierde in het duin in galop met achter mij het paardje dat er al een paar keer vandoor was geschoten. Ik lekker een beetje dat paardje achter mij houden. Heel lang ging het goed totdat het pad wat breder werd. Het andere paardje wilde langs mijn vosje. Het vosje zag zijn kans schoon en sprong met een grote bok rechtsaf het struikgewas in
. Beugel kwijt, volle galop bokkend door de struikjes (ik val, ik val, o nee, ik zit nog
, beugel weer aan, nieuwe boksessie, beugel weer kwijt). En ja, in de duinen kan je ze ook niet snel op een volte parkeren of het mulle zand in gaan. Ik riep nog 'stop' tegen mn vriend in de hoop dat ik hem kon stoppen op zijn paard. Mijn vriend zag vervolgens alleen een voskleurige flits langs schieten. Gelukkig was ik vlakbij een strandopgang dus ik heb hem de opgang op getrokken (lekkere steile helling, stopt ie vanzelf 
, rijtechnisch ook niet helemaal verantwoord, maar je moet toch wat op dat moment).Toen ik was gestopt heb ik de ravage achter mij eens bekeken. Met mij op de helling stond een los paard zonder ruiter (het paardje dat er ook voorbij was geschoten). Beneden aan de helling zat 1 meisje op de grond.
Vriendlief was al van zn paard gestapt. Twee andere ruiters stonden ook naast hun paard paarden vast te houden.
Het meisje heeft geruild met iemand anders van paard. Op het strand nog een drafje gedaan. Helaas bleek toen dat ze toch last kreeg van haar rug dus ze is afgestapt. Mijn vriend heeft het laatste kwartier van de rit met een handpaard gereden en heeft het meisje later met de auto opgehaald.
Mijn vosje was inmiddels weer een soort van braaf }> . Uiteindelijke evaluatie: in stap en draf is hij best braaf, maar in galop is het geen geschikt voorpaard. Hij windt zich heel erg op als er paarden in galop dicht bij hem komen of hem inhalen. Het is ook niet mijn grote hobbie om zonder beugels enigzins stuurloos door het struikgewas te bokken.
Toch heb ik besloten om hem vaker mee te nemen met een groep. In galop probeer ik het dan in eerste instantie achteraan en mijn vriend kan dan voorop rijden. Na een aantal keer zal hij vast wel wennen aan het galopperen met een grote groep (en aan mij als ruiter). Tenminste: dat hoop ik.......
En de eerste weken zullen de buitenritten bij ons dus ook wel spannend worden 
