We hadden vanmorgen vroeg afgesproken voor een eerste kennismaking. Meteen toen de auto het erf op kwam rijden en de jongedame uitstapte en mij een stevige, kordate handdruk gaf trof zij mij als sympathiek.
Leek me wel een type dat wist wat zij wilde, enthousiast maar toch met een bepaalde vastberaden kalmte over zich. Ook was zij niet groot, en vrij slank, ik zag meteen: die past evtl. ook op Khavanna, die maat D-pony heeft (zij heeft zelf ook a jaren een D-pony van nu 20 jaar).
Ik leidde haar wat rond, liet zien waar de spullen lagen, en daarna vertrokken we met alle poetsspullen, vliegendeken, Micklem hoofdstel, bakje "omkoopsnoepjes", en diverse halsters naar de weide waarin Khavanna met mijn 11 jarige ruin Bonte Jaopie haar tot nog toe werkeloze dagen doorbrengt.
Daar aangekomen eerst hooi neergelegd, zodat met name de doorgaans vrij opdringerig-jaloerse Jaopie uit de weg zou blijven. Die kwam met z'n grote lijf namelijk meteen al aangestierd. Het hooi voor Khavanna in de wei er naast, waar het vaste hek is, gelegd.
Ik deed Jaopie voor de zekerheid even een halster aan, zij deed dat bij Khavanna en ze nam meteen het initiatief de draden open te doen en de merrie naar de naastgelegen wei te dirigeren.
Ik bleef even achter om te voorkomen dat Jaopie er weer tussen ging komen.
Daarna heb ik het aan L. overgelaten om Khavanna uitgebreid te poetsen, vliegendeken op en af te doen, zodat ze elkaar wat konden leren kennen. Khavanna knabbelde wat aan haar hooi en haar ogen vielen zowat dicht.... dat zat wel goed, ik kon intussen wat vertellen over Khavvan haar achtergrond, en wat er tot nu toe mee ondernomen was, en hoe ik de begeleiding zo'n beetje voor me zag.
We zaten daarmee naar mijn indruk wel aardig op één lijn, uiteraard sta ik ook open voor de visie van een ander op dat vlak. Na een zeer uitgebreide poetsbeurt vroeg ik of L. zin had er nog wat meer mee te doen, dat had ze, ze stelde voor Khavanna mee te nemen het schouwpad (heel lang graspad naar voren naar de poetsplaats) eens mee op te nemen, omdat ik had verteld dat hier wel een pijnpuntje ligt.
Achterblijvende ruin Jaopie gaat dan steevast - hooi of geen hooi - enorm misbaar maken en rennen, heen en weer galopperen en brullen, de merrie wordt dan na twintig pas bloednerveus en onzeker, en wil dan terug.
Zij hield haar aan het halstertouw en had bakje snoepjes mee, ik liep er rechts achter naast. We kwamen tot driekwart van het pad toen Khavanna begon te stoppen, te blazen en duidelijk nerveus raakte. Enkele keren aanmoedigen, tot ze net weer even rustig meestapte, en omgedraaid voor ze haar onderhals er uit kon drukken. Zo'n allereerste keer met haar nieuwe "date" wilden we haar er nog niet gelijk "doordrukken", om het vertrouwen niet meteen al te schaden. Daarom hadden we ook geen zweepje of iets bij ons, raakt ze alleen maar van over de rooie.
Terugweg wilde Khavanna meteen in draf terughollen maar L. draaide steeds handig een rondje met haar zodat ze hanteerbaar in stap bleef.
Teruggezet in de wei nog even de prikpaaltjes verplaatst om strook gras bij te geven en terug met alle spullen naar poetsplaats en stal en de boel doorgesproken.
L. zag het wel zitten in en met Khavanna, en is er dus morgenochtend ook weer bij als ik Jaopie en zij Khavanna over het schouwpad naar voren moeten halen, want de hoefsmid komt.
En dan komt ze waarschijnlijk vrijdagochtend weer. Opzicht ten eerste is om de merrie in haar ééntje zonder problemen of paniek naar voren te kunnen halen om daar gepoetst te worden, als dat goed gaat gaan we voor in de bak beginnen met longeren.
Ik zag dat Khavanna vrij rustig was bij die meid, die overigens zelf ook de rust zelve bleef.
De match lijkt gevonden, de eerste aftasting is geweest, ik verheug me op een vruchtbare samenwerking, zodat ook met Khavanna het traject naar rijdbare pony weer kan worden voortgezet.
Vooralsnog behandelen we haar als een groentje, en beginnen dan ook vanaf punt 0, alles wat ze nog weet en kent is alleen maar meegenomen.

