Geplaatst Vandaag kom ik thuis van een lange dag werken. Mijn moeder zei dat er een groot pakket voor mij binnen was. Maar ik kon me zo niets herinneren dat ik wat had besteld. Toen ik het pak zag schoot het heel even door mijn hoofd dat het groot genoeg was voor een zadel, maar dat kon toch niet? Wie zou dat nou doen?
Dus ik meteen fanatiek het pak openmaken, en ik kon het werkelijk niet geloven!!! Mijn (ik overdrijf niet) droomzadel voor Moontje
! Een Barefoot Nevada (boomloos)! Dit kon maar door één gek gedaan zijn: MIJN ZUS MERRIEVEULEN!! Euh... Renée 
. Renéetje stug ontkennen, maar zo dom ben ik nou ook weer niet . Ik geloof niet dat ik ooit iets heb gekregen wat zoveel voor mij betekent, ookal is het maar een zadel, en ik barstte spontaan in huilen uit.Toen Mone in november ineens voor mijn neus was verkocht was ik er kapot van. Ik heb keihard gewerkt om haar te kunnen krijgen en houden, en we zijn samen al zo ver gekomen. Het enige dat ontbrak was een zadel... Eindelijk is het plaatje compleet!
Na het eten zijn we natuurlijk meteen even gaan passen voor de maat. En aanschouw:
Kijk Dikje, is dat niet mooi?
- Is het eetbaar?
Hop hop hop, zadeltje erop!
Even naar voren en terugschuiven:
De andere kant nog ff checken:
En van de andere kant:
We're in heaven!
*moontje says* Zit me best lekker. En zo ben ik ook nog een stuk sexier
!
Rondje stappen. T is wel even wennen, na een half jaar rijden met alleen een voltigepad!
We zijn net begonnen met bitloos (Mone is altijd met bit gereden, en is erg stug), en ze heeft die van Faram aan. Vandaar dat hij aan de hoge kant zit. Maar we gaan vooruit, en nu maar sparen voor een eigen
!(We hebben eerst gepast zonder pad, maar toen ik erop ging zat de pad er wel onder hoor
) 
. En niets tegen mij zeggen hè? 
