Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Urielle schreef:Zo wordt het toch ook vaak niet onderwezen Jasmijn?!
Toevallig heb ik laatst nog een les zitten kijken, paard werd bij iedere pas met de sporen flink geraakt en was nog traag (geen enkele reactie meer voor het been), maar moest wel de krul in, er werd maar gesleurd aan die binnenteugel en dan vervolgens spreken over ruggebruik waar het paard steeds met weggedrukte rug bleef lopen, want af en toe zakte zijn hoofd een keer omlaag. De achterhand zwaaide uit, paard viel tegen het binnenbeen in, noem maar op.
Maar als je doen wat je deed, krijg je wat je kreeg. Dus als je niks doet, krijg je een net-niet lopend paard. Als je te grof bent, krijg je verzet. Dus je moet leren te doseren. En doseren kan je alleen leren als je eens de uitersten opzoekt.jasmijn78 schreef:En natuurlijk kun je wijzen naar allerlei slechte instructeurs. Maar als ruiter heb je zelf ook de verantwoordelijkheid je verder te verdiepen dan je neus lang is. En als je echt paardengek bent, doe je dat ook allang. Hoeft niemand je dat te vertellen. Heb je alle boeken al verslonden die over jou discipline te verkrijgen zijn (en meer). Ben je steeds op zoek naar informatie en vind je dat ook leuk! Als je een paar goede boeken over dressuur leest, weet je al zo veel meer. Dan kun je misschien ook sneller een goede van een slechte instructeur onderscheiden.
, met verschillende oorzaken, leerde ik: Oh, dus om die oefening te kunnen rijden moet dit en dat en zus en zo in orde zijn!
Nu heb je Bokt, waar iedereen zijn inzichten deelt en waar je praktijkbeelden kunt kijken van hoe het wel moet en hoe het niet moet en waar altijd wel iemand is die het verder wil verduidelijken. Urielle schreef:Toch denk ik dat er een heleboel samenhangt met de vlieguren die je maakt als ruiter.
Urielle schreef:Ik heb heel lang geweten wat takt is. Maar er kwam pas inhoud in het begrip toen ik een instructeur had die zei: doe je ogen eens dicht en tel eens mee met het stappen. VOEL eens wat er onder je gebeurt. En toen pas realiseerde ik me dat de 1234 danweer sneller was en danweer langzamer. Dat mijn paard niet netjes taktmatig stapte. Als ik nu lesgeef denk ik nog steeds terug aan dat moment.
Urielle schreef:Als ik even die les die ik bekeek als voorbeeld neem. De instructeur reed op hoog niveau en weet ongetwijfeld wat goed ruggebruik is, die zou dat gevoel toch echt wel moeten kennen. Maar door het op het verkeerde moment te benoemen (paard liep nog steeds met een weggedrukte rug), herkent de ruiter dat gevoel niet juist.Die kan dat wel opzoeken in boeken en terugdenken aan dat gevoel maar het aangeleerde gevoel is incorrect.
Heel gebruikelijk instrument in persoonlijke ontwikkeling
In mijn geval loopt mijn paard wel top, alleen voelt het nog niet gemakkelijk omdat het ons nog moeite kost om het goede lopen vast te houden. Dat is gewoon inherent aan de ontwikkelingsfase waarin we ons bevinden. We zijn op de goede weg, maar het gaat nog niet vanzelf. Dat komt vanzelf als mijn paard sterker wordt. Dus mijn instructeur heeft wel gelijk als hij zegt dat mijn paard goed loopt, ook al voelt het niet fijn/gemakkelijk.Urielle schreef:Ook de verbanden in het Skala heb ikzelf leren zien door problemen die ik met rijden tegenkwam.
Ik kwam een probleem tegen in een oefening en had een instructeur aan de kant die een basisfout zag. Door heel veel fouten te maken , met verschillende oorzaken, leerde ik: Oh, dus om die oefening te kunnen rijden moet dit en dat en zus en zo in orde zijn!
Urielle schreef:Ik heb het honderd keer gelezen, maar het heeft nooit inhoud gehad.
En daarna kwam dan de denkstap: Oh, mijn paard doet oefening X neit goed, welke basisvoorwaarden zijn er niet in orde?
Urielle schreef:Nu heb je Bokt, waar iedereen zijn inzichten deelt en waar je praktijkbeelden kunt kijken van hoe het wel moet en hoe het niet moet en waar altijd wel iemand is die het verder wil verduidelijken.
Dat scheelt toch wel om aan begrippen meer inhoud te geven.
Maar toch zie ik bij weinig een goede kennis van begrippen, van het skala etc. Misschien komt het ook doordat sommigen zich niet zo goed kunnen uitdrukken. Maar ik kom er maar weinig tegen die hun inzichten goed kunnen onderbouwen, zowel vanuit de theorie als vanuit hun eigen ervaring (let wel; uitzonderingen daargelaten
er zijn er ook een aantal waarvan ik vind dat ze het heel goed kunnen
)jasmijn78 schreef:De meeste 'tips' hier op bokt zitten op het niveau van: 'hou je handen laag', 'hakken uitdrukken' en 'je hebt pianohandjes', 'laat je zadel/paard eens nakijken' en 'veel succes met je paardje'.
Kelly_ann schreef:Maargoed, op bokt staat het er wel, het slaat de plank mis en een aantal mensen lezen dat, kopelen het aan het plaatje/probleem en roepen het in het vervolg ook.
Misschien eenidee voor de wiki om er eens aandacht aan te besteden?
). Dus ja waar bazelen wij dan over? Vandaar mijn Wiki idee.. Kelly_ann schreef:De mentaliteit van zo'n grote groep verander je niet zo eenvoudig natuurlijk.
Maar ook al zet je 1001 begrippen in Wiki uiteen, als mensen niet de moeite nemen op zoek te gaan naar informatie over hun hobby (paardrijden), energie steken in het begrijpen van die informatie schiet je weinig op... Jammer...
), maar ben wel bereid mijn theorie zo veel als mogelijk dan maar op peil te houden. Maar wie wil dat nou nog tegenwoordig? De meeste mensen willen rijden,rijden, rijden en dan moet het maar vanzelf goed gaan. Nadenken over hoe dingen ontstaan en waar reacties vandaan komen, dat lijken heel veel mensen niet te doen. Als je niet zo veel vlieguren kan maken, dan blijft het allemaal lastig om echt een idee te krijgen van de theorie, maar er aandacht aan besteden kan voor niemand kwaad.

). Toch zijn er ook veel topruiters die trainen zonder LDR te gebruiken, dus concludeer ik daaruit dat het niet persé nodig is... en omdat ik dat allemaal snap, vind ik dat ik best mag vragen wat de toegevoegde waarde voor Anky en Co. nu precies is
Het paard zal je er dankbaar voor zijn.
)
en nu zijn we hier al niet meer eenduidig
, ik zie achter de teugel als los van het bit geen aanleuning vanuit het paard, te zien aan een losse teugel vanaf een foto. Even los van andere foto's trouwens, waar net als bij film of gewoon in het echt een wisselend contact ook als achter de teugel gezien kan/mag worden.